Çin

Anlaşmanın İmza Tarihi : 23/05/1995
Resmi Gazete Tarihi : 30/12/1996
Resmi Gazete No : 22863
Yürürlük Tarihi : 20/01/1997
Uygulama Tarihi : 01/01/1998

ÇİN HALK CUMHURİYETİ İLE TÜRKİYE CUMHURİYETİ ARASINDA GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE VERGİ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA ANLAŞMASI 

ÇİN HALK CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ VE TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ

            Gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleyen ve vergi kaçakçılığına engel olan bir Anlaşma yapmak isteğiyle

AŞAĞIDAKİ ANLAŞMAYA VARMIŞLARDIR:

Madde 1
Kişilere İlişkin Kapsam
            Bu Anlaşma Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanacaktır.

Madde 2
Kavranan Vergiler
            1. Bu Anlaşma, hangisinde ne şekilde alındığına bakılmaksızın, bir Akit Devlette veya onun politik alt bölümlerinde ya da mahalli idarelerinde gelir üzerinden alınan vergilere uygulanacaktır. 
2. Menkul veya gayrimenkul varlıkların devrinden doğan kazançlara uygulanan vergiler ile sermaye değer artışlarına uygulanan vergilerde dahil olmak üzere, toplam gelir veya gelirin unsurları üzerinden alınan tüm vergiler, gelirden alınan vergiler olarak kabul edilecektir. 
3. Bu anlaşmanın uygulanacağı şu anda geçerli olan vergiler özellikle: 
a) Türkiye’de: 
i)gelir vergisi; 
ii) kurumlar vergisi; 
iii)gelir vergisi ve kurumlar vergisi üzerinden alınan fon payı; 
(Bundan böyle “Türk Vergisi” olarak bahsedilecektir). 
b) Çin’de: 
i) Gerçek kişilerin gelir vergisi; 
ii) Yabancı yatırımlı teşebbüsler ile yabancı teşebbüslerin gelir vergisi ve 
iii) Yerel gelir vergisidir. 
(Bundan böyle “Çin Vergisi” olarak bahsedilecektir). 
4. Bu anlaşma aynı zamanda, bu Anlaşmanın imza tarihinden sonra 3 üncü fıkrada belirtilen mevcut vergilerin ilave olarak veya onların yerine alınan ve mevcut vergilerle aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen vergilere de uygulanacaktır. Akit Devletlerin yetkili makamları, kendi vergi kanunlarında yapılan önemli değişiklikleri bu değişikliklerden sonra uygun bir süre içinde birbirlerine bildireceklerdir. 

Madde 3
Genel Tanımlar
              1. Bu Anlaşmanın amaçları yönünden metin aksini öngörmedikçe: 
a)    i) “Türkiye” terimi, Türkiye’nin deniz yatağında, toprak altında ve üzerindeki sularda bulunan doğal kaynaklarını arama ve işletme hakkına sahip olduğu kara suları, kıta sahanlığı ve münhasır ekonomik bölgeler de dahil olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti egemenlik alanını ifade eder; 
ii) “Çin” terimi, Çin Halk Cumhuriyeti anlamına gelip, cografi anlamda kullanıldığı zaman üzerinde vergilendirme ile ilgili Çin mevzuatının uygulandığı kara suları ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin uluslararası hukuka göre deniz yatağında, toprak altında ve üzerindeki sularda bulunan doğal kaynaklarını arama ve işletme hakına sahip olduğu kara suları dışındaki her türlü bölge de dahil olmak üzere, Çin Halk Cumhuriyeti egemenlik alanının tümünü ifade eder; 
b) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet” terimleri, metnin gereğine göre, Türkiye veya Çin Halk anlamına gelir; 
c) “Vergi” terimi, metnin gereğine göre, Türk vergisi veya Çin vergisi anlamına gelir; 
d) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi bir şirketi bir şirketi ve kişilerin oluşturduğu herhangi bir diğer kuruluşu kapsar; 
e) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme yönünden kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına gelir; 
f) “Bir Akit Devletin teşebbüsü” ve “diğer Akit Devletin teşebbüsü” terimleri sırasıyla bir Akit Devletin mukimi tarafından işletilen teşebbüs ve diğer Akit Devletin mukimi tarafından işletilen teşebbüs anlamına gelir; 
g) “Vatandaşlar” terimi 
i) Bir Akit Devletin vatandaşlığına sahip bütün gerçek kişileri, 
ii) Bir Akit Devlette yürürlükte olan mevzuat gereğince statü kazanan bütün hükmi şahısları, ortaklıkları dernekleri ve diğer kurumları, 
ifade eder; 
h) “Uluslararası trafik” terimi, bir Akit Devlette kanuni merkeze sahip bir teşebbüs tarafından gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletilerek yapılan taşımacılığı ifade eder; şu kadar ki, yalnızca diğer Akit Devlet içindeki yerler arasında yapılan gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletmeciliği bu kapsama dahil değildir; 
(i) “Yetkili makam” terimi; 
i) Türkiye’de Maliye Bakanlığı veya onun yetkili temsilcisini ve 
ii) Çin’de, Devlet vergi idaresi veya onun yetkili temsilcisini, 
ifade eder. 
2. Bir Akit Devletin bu Anlaşmayı uygulaması bakımından, metin aksini öngörmedikçe, Anlaşmada tanımlanmamış her terim, bu Anlaşmaya konu teşkil eden vergilerin yer aldığı bu Akit Devletin kanunlarında öngörülen anlamı taşır. 

Madde 4
Mukim

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “bir Akit Devletin mukimi” terimi, o Akit Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgah, kanuni merkez veya benzer yapıda diğer herhangi bir kriter nedeniyle vergi mükellefiyeti altına giren herhangi bir kişi anlamına gelir. 
2. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Akit Devlette de mukim olduğunda, bu kişinin statüsü aşağıdaki şekilde belirlenecektir: 
a) Bu kişi, daimi olarak kalabileceği bir meskenin bulunduğu Akit Devletin mukimi kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni varsa, bu kişi, kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha yakın olduğu (hayati menfaatlerin merkezi olan); Akit Devletin mukimi kabul edilecektir 
b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin yer aldığı Devlet saptanamazsa veya kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni yoksa bu kişi kalmayı adet edindiği evin bulunduğu Akit Devletin mukim kabul edilecektir; 
c) Eğer kişinin her iki Akit Devlette de kalmayı adet edindiği bir ev varsa veya aksine her iki Akit Devlette de böyle bir ev sözkonusu değilse, bu kişi vatandaşı bulunduğu Akit Devletin mukimi kabul edilecektir; 
d) Eğer kişi her iki Akit Devletin de vatandaşıysa veya aksine her ikisinde de Devletin de vatandaşı değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşmayla çözeceklerdir. 
3. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla gerçek kişi dışındaki bir kişi her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişi kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devletin mukimi kabul edilecektir. 

Madde 5 
İşyeri

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir teşebbüsün işinin tamamen veya kısmen yürütüldüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına gelir. 
2. “İşyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alır: 
a) Yönetim yeri; 
b) Şube; 
c) Büro; 
d) Fabrika; 
e) Atelye, 
f) Maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı veya doğal kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer; 
3. “İşyeri “ terimi bunun yanısıra 
a) Oniki ayı aşan bir süre devam eden bir inşaat şantiyesi, yapı, montaj veya tesis projesini veya bunlarla bağlantılı gözetim faaliyetlerini; 
b) Aynı ya da ilgili proje için, bir Akit Devletin teşebbüsü tarafından diğer Akit Devlette işe alınan hizmetli veya diğer personel kullanılarak ifa edilen ve oniki aydan fazla devam eden danışma hizmetleri de dahil hizmetleri, 
kapsamına alır. 
4. Bu maddenin daha önceki hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, “işyeri” teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul edilecektir: 
a)Teşebbüs olanaklarının, yalnızca teşebbüse ait malların veya ticari eşyanın depolanması, teşhiri veya teslimi amacıyla kullanılması; 
b) Teşebbüse ait mal ve ticari eşya stoklarının yalnızca depolama, teşhir veya teslim amacıyla elde tutulması; 
c) Teşebbüse ait mal ve ticari eşya stoklarının yalnızca bir başka teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması; 
d) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca teşebbüse mal veya ticari eşya satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması; 
e) İşe ilişkin sabit bir yerin teşebbüs için yalnızca hazırlayıcı veya yardımcı karakter taşıyan diğer herhangi bir işin yapılması amacıyla elde tutulması; 
f) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca, a) ile e) bentleri arasında bahsedilen faaliyetlerin bir veya birkaçını bir arada icra etmek için elde tutulması; ancak işe ilişikin sabit bir yerde yürütülen bu faaliyetlerin bir arada icra edilmesi sonucunda kendini gösteren toplu faaliyetin hazırlayıcı veya yardımcı karakterde olması şarttır. 
5. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, 6 ncı fıkra hükmünün uygulanacağı bağımsız nitelikteki acente dışında bir kişi, bir Akit Devlette, diğer Akit Devletin bir teşebbüsü adına mukavele akdetme yetkisine sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa, bu teşebbüs ilk bahsedilen Akit Devlette, söz konusu kişinin teşebbüs için gerçekleştirdiği her türlü faaliyet dolayısıyla bir işyerine sahip kabul edilecektir. Ancak, bu kişinin ise ilişkin sabit bir yerden yürüttüğü faaliyetler, 4 üncü fıkrada belirtilenlerle sınırlandırıldığında, söz konusu işe ilişkin sabit ber anılan fıkra hükümleri uyarınca bir işyeri oluşturmayacaktır. 
6. Bir Akit Devlet teşebbüsü, diğer Akit Devlette işlerini yalnızca, kendi işlerine olağan şekilde devam eden bir simsar, genel komisyon acentası veya bağımsız statüde diğer herhangi bir acenta vasıtasıyla yürüttüğü için bu diğer Akit Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır. 
7. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket diğer Akit Devletin mukimi olan veya bu diğer Devlette (bir işyeri vasıtasıyla veya diğer bir şekilde) ticari faaliyette bulunan şirketi kontrol eder ya da onun tarafından kontrol edilirse, şirketlerden herhangi biri diğeri için bir işyeri oluşturmayacaktır. 

Madde 6
Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelirler
              1. Bir Akit Devlet birinin bir mukiminin diğer Akit Devlette bulunan gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde edilen gelir dahil), bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. “Gayrimenkul varlık” terimi, bahse konu varlığın bulunduğu Akit Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. Terim her halükarda gayrimenkul varlığa müteferri varlıkları, tarım ve ormancılıkta kullanılan araçları ve hayvanları, her çeşit dalyanları, özel hukuk hükümlerinin uygulanacağı gayrimenkul mülkiyetine ilişkin hakları, gayrimenkul intifa haklarını ve maden ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların işletilmesinden veya işletme hakkından doğan sabit, ya da değişken ödemeler üstündeki hakları kapsayacaktır; gemiler ve uçaklar gayrimenkul varlık sayılmayacaktır. 
3. 1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan kullanımından, kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde kullanımından elde edilen gelire uygulanacaktır. 
4. 1 inci ve 3 üncü fıkra hükümleri aynı zamanda, bir teşebbüsün gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir ile serbest meslek faaliyetlerinin icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelire de uygulanacaktır. 

Madde 7
Ticari Kazançlar 
              1. Bir Akit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, sözkonusu teşebbüs diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunmadıkça, yalnızca bu (İlk bahsedilen) Akit Devlette vergilenebilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen şekilde ticari faaliyette bulunursa, bu teşebbüsün kazançları, diğer Akit Devlette, sadece işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere, vergilendirilebilir. 
2. 3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunduğunda, bu işyerine, eğer bu işyeri, her iki Akit Devlette de aynı veya benzer koşullar altında, aynı veya benzer faaliyetlerde bulunan, tamamen ayrı ve bağımsız bir teşebbüs olsaydı ve işyerini oluşturduğu teşebbüsten tamamen bağımsız nitelik kazansaydı, ne kazanç elde edecek idiyse bu işyerine, böyle bir kazanç atfedilecektir. 
3. İşyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette veya başka herhangi bir yerde yapılan yönetim ve genel idare giderlerini de kapsamına alan, işyerinin faaliyetlerinin amaçlarına uygun düşen giderlerin indirilmesine müsaade edilecektir. 
4. İşyerine, bu işyeri tarafından teşebbüs adına yalnızca mal veya ticari eşya alınması dolayısıyla hiç bir kazanç atfedilmeyecektir. 
5. Kazanç bu Anlaşmanın başka maddelerinde ayrı olarak düzenlenen gelir unsurlarını da kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu maddenin hükümlerinden etkilenmeyecektir. 

Madde 8
Deniz, Hava ve Karayolları Nakliyatı
              1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletmeciliğinden elde ettiği kazanç, yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 
2. Bu maddenin 1 inci fıkra hükümleri, aynı zamanda bir ortaklığa, bir bağlı işletmeye veya uluslararası işletilen bir acentaya iştirak dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır. 
Madde 9
Bağlı Teşebbüsler 
              1.  a) Bir Akit Devlet teşebbüsü doğrudan veya dolaylı olarak diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında, veya 
b) Aynı kişiler doğrudan veya dolaylı olarak bir Akit Devlet teşebbüsünün ve diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında 
ve her iki halde de, iki teşebbüs ticari ve mali ilişkilerinde oluşan veya empoze edilen koşullar, bağımsız teşebbüsler arasında oluşması gereken koşullardan farklılaştığında, olması gereken; fakat bu koşullar dolayısıyla kendini göstermeyen kazanç, o teşebbüsün kazancına eklenip vergilendirilebilir. 
2. Bir Akit Devletin kendi teşebbüslerinden birinde kavradığı ve vergilediği kazanç, diğer Akit Devlette vergilendirilen bu diğer Akit Devlet teşebbüslerinden birinin de kazancını içerebilir. Aynı zamanda, bu ilk bahsedilen Akit Devletin kavradığı kazanç, bildirilen kazanç olmayıp, bağımsız teşebbüsler arasında oluşacak ilişkiler gözönünde tutularak, sonradan bu ilk bahsedilen Akit Devletçe yürütülen hesaplamalar sonucunda belirlenen kazanç olabilir. Böyle bir durum kendini gösterdiğinde, eğer diğer Akit Devlet bu düzenlemenin hukuki olduğu kanaatine varırsa, sözkonusu kazanç üzerinden alınan verginin miktarında gerekli düzeltmeleri yapmak durumundadır. Bu düzeltme yapılırken, bu Anlaşmanın diğer hükümleri gözönünde tutulacak ve gerektiğinde, Akit Devletlerin yetkili makamları birbirlerine danışacaklardır.

Madde 10
Temettüler

1. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket tarafından diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. Bununla beraber, sözkonusu temettüler, ödemeyi yapan şirketin mukimi olduğu Akit Devletçe de bu Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilebilir; ancak temettü elde eden kişi temettünün gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi gayrisafi temettü tutarının yüzde 10’ unu aşamayacaktır. Bu fıkranı hükümleri, ödenen temettüler dışında kalan şirket kazançlarının vergilenmesini etkilemeyecektir. 
3. Bu maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, veya alacak niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer haklardan elde edilen gelirleri ve bunların yanısıra dağıtımı yapan şirketin mukimi olduğu Devletin mevzuatına göre, vergileme yönünden hisse senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören diğer şirket haklarından elde edilen gelirleri ifade eder. . 
4. Bir Akit Devlet mukimi olan gerçek temettü lehdarı, temettüyü ödeyen şirketin mukim olduğu diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa ve sözkonusu temettünün elde ediliş olayı ile bu işyeri arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Bu durumda, 7 nci madde hükümleri uygulanacaktır. 
5. Bir Akit Devlet mukimi olan bir şirket diğer Akit Devletten kazanç veya gelir elde ettiğinde, bu diğer Akit Devlet, bu şirket tarafından ödenen temettüler üzerinden sözkonusu temettülerin bu diğer Akit Devletin mukimlerinden birine ödenmesi veya temettü elde ediş olayı ile bu diğer Akit Devlette bulunan bir işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunması halleri hariç olmak üzere vergi alamaz. Aynı şekilde bu diğer Akit Devlet, bu şirketin dağıtılmamış kazançları üzerinden de vergi alamaz. Dağıtılan temettülerin veya dağıtılmamış kazancın tamamen veya kısmen bu diğer Akit Devlette elde edilen kazançtan oluşması durumu değiştirmez.

Madde 11
Faiz

1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen faiz, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. Bununla beraber, bu faiz elde edildiği Akit Devlette ve o Akit Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, faiz elde eden kişi faizin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi faizin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır. 
3. 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, 
a) Türkiye’de doğan ve Çin Hükümeti’ne veya Çin Halk Bankası’na veya Çin Bankası’na veya Çin Uluslararası Tröst ve Yatırım Kurumu Endüstri Bankası’na ödenen faizler Türk vergisinden müstesna tutulacaktır; 
b) Çin’de doğan ve Türkiye Hükümeti’ne Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’na Türkiye İhracat Kredi Bankası’na veya Türkiye Kalkınma Bankası’na ödenen faizler Çin vergisinden müstesna tutulacaktır. 
4. Bu maddede kullanılan “faiz” terimi, ipotek garantisine bağlı olsun olmasın veya kazancı paylaşma hakkını tanısın tanımasın, devlet tahvilleri, hazine bonoları ve özel sektör tahvil veya bonolardan elde edilen gelir ile söz konusu tahvil veya bonolara ilişikin prim ve ikramiyeleri ve her çeşit alacaktan doğan gelir ile bu gelirin elde edildiği Akit Devletin vergi mevzuatına göre ikrazat geliri sayılan diğer bütün gelirleri kapsar. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, geç ödeme dolayısıyla söz konusu olan cezalar faiz olarak kabul edilmeyecektir. 
5. Bir Akit Devlet mukimi olan gerçek faiz lehdarı, faizin elde edildiği diğer Akit Devlette sahip tarafından ödenen bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa ve sözkonusu faizin ödendiği alacak ile bu işyeri arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci 2 nci ve 3 üncü fıkra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Bu durumda 7 nci madde hükümleri uygulanacaktır. 
6. Bir Akit Devlet Hükümeti politik alt bölümü, ve mahalli idaresi veya bu Akit Devletin mukimi tarafından ödenen faizin, o Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi, bir Akit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette faiz ödemeye neden olan borç-alacak ilişkisiyle bağlantılı bir işyerine veya sabit bir yere sahip olduğunda ve faiz bu işyerinden veya sabit yerden kaynaklandığında, sözkonusu faizin işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. 
7. Alacak karşılığında ödenen faizin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında varolan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilebilecektir.

Madde 12 
Gayrimaddi Hak Bedelleri
              1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedelleri bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. Bununla beraber, sözkonusu gayrimaddi hak bedelleri elde edildikleri Akit Devlette ve o Akit Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, gayrimaddi hak bedeli elde eden kişi gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi, gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır. 
3. Bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” terimi, sinema filmleri, radyo veya televizyon yayınlarında kullanılan filmler ve bantlar dahil olmak üzere edebi, artistik, bilimsel her nevi telif hakkının, veya her nevi patentin, teknik bilginin, alameti farikanın, desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin sınai, ticari veya bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin kullanıma imtiyazı veya kullanma hakkı sına, ticari veya bilimsel teçhizatın kullanma imtiyazı veya kallanma hakkı karşılığında ödenen her türlü bedelleri kapsar. 
4. Bir Akit Devlet mukimi olan gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı, sözkonusu bedelin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa ve sözkonusu bedelin ödendiği hak veya varlık ile bu işyeri arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Bu durumda 7 nci madde hükümleri uygulanacaktır. 
5. Gayrimaddi hak bedelleri bir Akit Devletin Hükümeti politik alt bölümü ve mahalli idaresi veya bu Akit Devletin mukimi tarafından ödendiğinde, o Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, gayrimaddi hak bedellerini ödeyen kişi bir Akit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette gayrimaddi hak bedellerini ödemeye neden olan bir işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve bu gayrimaddi hak bedelleri bu işyerinden veya sabit yerden kaynaklandığında, sözkonusu gayrimaddi hak bedellerinin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. 
6. Kullanım, hak veya bilgi karşılığında ödenen gayrimaddi hak bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkilerin olmadığı durumlarda ödeyici ve gerçek lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Böyle bir durumda ödemelerin aşan kısmı, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatı göre vergilendirilebilecektir. 

Madde 13 
Sermaye Değer Artış Kazançları
              1. Bir Akit Devlet mukimince, diğer Akit Devlette yer alan ve 6 ncı maddede belirtilen gayrimenkul varlığın elden çıkarılmasından elde edilen kazanç, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyerinin ticari varlığına dahil menkul varlıkların veya bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı bir sabit yere ait menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç, bu işyerinin (yalnız veya tüm teşebbüs ile birlikte) veya sabit yerin elden çıkarılmasından doğan kazanç da dahil olmak üzere, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
3. Bir Akit Devlet teşebbüsünce, uluslararası trafikte işletilen gemi, uçak ve kara nakil vasıtalarının veya sözkonusu gemi, uçak veya kara nakil vasıtalarının işletilmesiyle ilgili menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç, yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 
4. Mal varlığı doğrudan doğruya ya da dolaylı olarak esas itibariyle bir Akit Devlette bulunan gayrimenkulden oluşan bir şirketin sermaye paylarının elden çıkarılmasından doğan kazançlar, bu Akit Devlette vergilendirilebilir. 
5.1 ila 4 üncü fıkralarda değinilenler dışında kalan varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, bundan bir önceki cümlede bahsedilen ve diğer Akit Devlette elde edilen sermaye değer artış kazançları, iktisap ve elden çıkarma arasındaki süre bir yılı aşmadığı takdirde, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilecektir.

Madde 14
Serbest Meslek Faaliyetleri
              1. Bir Akit Devlet mukiminin serbest meslek faaliyetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber sözkonusu hizmetler veya faaliyetler bu diğer Akit Devlette de icra edilirse ve eğer:
a) Kişi bu diğer Akit Devlette faaliyetlerini icra etmek için sürekli kullanabileceği bir sabit yere sahip ise, veya 
b) Kişi bu diğer Akit Devlette, faaliyetlerini icra etmek amacıyla, ilgili takvim yılı içinde bir veya birkaç seferde toplam 183 günden fazla kalırsa, 
söz konusu gelir, aynı zamanda bu diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir. 
Böyle bir durumda, olayına göre, ya yalnızca sözkonusu sabit yere atfedilebilen gelir ya da yalnızca bu diğer Akit Devlette bulunulan süre içinde icra edilen hizmet veya faaliyetlerden elde edilen gelir, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. “Serbest meslek faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak yürütülen bilimsel, edebi, artistik, eğitici ve öğretici faaliyetleri, bunun yanısıra doktorların, avukatların, mühendislerin, mimarların, dişçilerin ve muhasebecilerin bağımsız faaliyetlerini kapsamına alır. 

Madde 15
Bağımlı Faaliyetler
              1. 16, 18, 19, 20 ve 21 inci maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin bir hizmet akdi dolayısıyla elde ettiği maaş, ücret ve diğer benzeri menfaatler bu hizmet diğer Devlette ifa edilmedikçe, yalnızca ilk bahsedilen Akit Devlette vergilendirilebilecektir. Eğer hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan elde edilen gelir diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette ifa ettiği hizmet dolayısıyla elde ettiği gelir, eğer: 
a) Gelir elde eden kişi bu diğer Akit Devlette ilgili takvim yılı içinde bir veya birkaç seferde toplam 183 günü aşmamak üzere kalırsa, ve 
b) Ödeme bu diğer Akit Devletin mukimi olmayan bir işveren tarafından veya böyle bir işveren adına yapılırsa, ve 
c) Ödeme, işverenin diğer Devlette sahip olduğu bir işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa, 
yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilebilecektir. 
3. Bu maddenin 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devletin bir teşebüsü tarafından uluslararası trafikte işletilen bir gemi, uçak veya kara nakil vasıtasında ifa edilen bir hizmet dolayısıyla elde edilen gelir, yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 

Madde 16
Müdürlere Yapılan Ödemeler
              Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlet mukimi olan bir şirketin yönetim kurulu üyesi olması dolayısıyla elde ettiği ücret ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 

Madde 17
Artist ve Sporcular
              1. 14 ve 15 inci madde hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimi olan, tiyatro, sinema, radyo veya televizyon artistliği yapan veya müzisyeni olarak çalışan bir sanatçının veya sporcunun diğer Akit Devlette icra ettiği bu nitelikteki şahsi faaliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir, bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilir. 
2. Bir sanatçının ya da sporcunun icra ettiği bu nitelikteki faaliyetlerden doğan gelir, sanatçının veya sporcunun kendisine değil de bir başkasına yönelirse, bu gelir 7, 14 ve 15 inci madde hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, sanatçı ya da sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlette vergilendirilebilir. 
3. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimi olan sanatçı ve sporcuların, Akit Devletlerin Hükümetleri arasındaki kültürel değişim programı çerçevesinde diğer Akit Devlette icra ettikleri faaliyetlerden elde ettikleri gelir, bu diğer Akit Devlette vergiden müstesna tutulacaktır.

Madde 18
Emekli Maaşları
              1. 19 uncu maddenin 2 nci fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimine geçmiş çalışmalarının karşılığında ödenen emekli maaşları ile sağlanan diğer benzeri menfaatler yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 
2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devletin Hükümeti, politik alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından bu Akit Devletin sosyal güvenlik mevzuatı çerçevesinde ödenen emekli maaşları ve diğer benzeri ödemeler yalnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir.

Madde 19
Kamu Hizmeti
              1.  a) Bir gerçek kişinin bir Akit Devletin Hükümetine politik alt bölümüne veya bir mahalli idaresine bir kamu görevi dolayısıyla yapmış olduğu hizmetlelr karşılığında bu Akit Devlet Hükümeti politik alt bölümü veya imahalli idare tarafından ödenen emekli maaşı dışında kalan menfaatler yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir. 
b) Bununla birlikte, hizmet diğer Devlette veriydiğinde ve gerçek kişi bu diğer Akit Devlette mukim olduğunda, sağlanan bu türden menfaatler yalnızca bu diğer Akit 
Devlette vergilendirilebilecektir. Ancak bu kişinin: 
i) Bu diğer Akit Devletin vatandaşı olması; veya 
ii) Yalnızca hizmet vermek için diğer Akit Devletin mukimi durumuna geçmemiş olması zorunludur. 
2.  a) Bir Akit Devletin Hükümeti, politik alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından ya da bunlarca oluşturulmuş bir fondan, bu Akit Devletin Hükümetine, politik bölümüne veya mahalli idaresine verilen hizmetler karşılığında bir gerçek kişiye ödenen emekli maaşları yallnızca bu Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 
b) Bununla beraber, eğer bu kişi diğer Akit Devletin mukimi ve vatandaşı ise sözkonusu emekli maaşları yalnızca bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilecektir. 
3. Bir Akit Devletin Hükümeti politik alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından yürütülen ticari faaliyetlerle bağlantılı hizmetler karşılığında sağlanan menfaatleri ve emekli maaşlarına 15, 16, 17 ve 18 inci maddelerin hükümleri uygulanacaktır.

Madde 20
Öğrenci ve Stajyerler
              Bir Akit Devletin ziyareti sırasında veya ziyaretinden hemen önce diğer Akit Devletin mukimi durumunda olan ve ilk bahsedilen Akit Devlette yalnızca öğrenim veya mesleki eğitim amacıyla bulunan bir öğrenci, mesleki eğitim gören kişi veya stajyerin geçimini, öğrenimini veya mesleki eğitimini sağlamak amacıyla elde ettiği aşağıda belirtilen ödemeler ve gelirler ilk bahsedilen Devlette vergiden müstesna tutulacaktır. 
a) Geçimini, öğrenimini, çalışmasını, araştırmasını ya da mesleki eğitimini sağlamak amacıyla bu Akit Devlet dışındaki kaynaklardan elde ettiği gelir; 
b) İlk bahsedilen Akit Devletin Hükümeti veya bir bilim, eğitim, kültür kurumu veya vergiden muaf diğer kurumlar tarafından verilen yardım, burs veya ödüller; ve 
c) İlk bahsedilen Akit Devlette öğrenim veya mesleği ile ilgili uygulama alışkanlıkları kazanmak amacıyla bir takvim yılı içinde 183 günü aşmayacak bir süre veya sürelerde ifa edilen bir hizmetten elde ettiği gelir. 

Madde 21
Öğretmenler ve Araştırmacılar 
              Bir Akit Devletin vatandaşı olup, diğer Akit Devlette iki yılı aşmayan bir süre veya süreler için esas itibariyle öğretim veya bilimsel araştırma yapmak amacıyla bulunan bir öğretmen veya öğretim üyesinin öğretim veya araştırma hizmetleri karşılığında bu diğer Akit Devletin dışındaki kaynaklardan elde ettiği menfaatler bu diğer Devlette vergiden muaf tutulacaktır.

Madde 22
Diğer Gelirler
              1. Bir Akit Devlet mukiminin, nerede doğarsa doğsun bu Anlaşmanın daha önceki maddelerinde ele alınmayan gelir unsurları, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir. 
2. 6 ncı maddenin 2 nci fıkrasında tanımlanan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelir hariç olmak üzere, bir Akit Devlet mukimi olan diğer Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette veya sabit yer vasıtasıyla serbest meselke faaliyetinde bulunan bir kişinin, sözkonusu işyeri yada sabit yer ile etikin bir şekilde bağlantılı bir hak veya varlıktan bir gelir elde etmesi halinde, bu gelire 1 inci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.Bu durumda söz konusu gelir, diğer Akit Devletin vergi mevzuatı hükümlerine göre vergilendirilecektir.

Madde 23
Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi
             1. Türkiye mukim olanlar için çifte vergilendirme aşağıdaki şekilde önlenecektir. 
Bir Türkiye mukimi, bu Anlaşma hükümleri uyarınca hem Çin’de hem de Türkiye’de vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, Türkiye, Türk vergi mevzuatının yabancı vergilerin mahsubuna ilişkin hükümleri saklı kalmak üzere, bu kişinin gelirine isabet eden vergiden, Çin’de aynı gelir üzerinden ödenen verginin mahsubuna müsaade edecektir. Bununla beraber söz konusu mahsup, Çin’de vergilendirilebilen gelir için, mahsuptan önce Türkiye’de hesaplanan vergi miktarını aşmayacaktır.
2. Çin’de mukim olanlar için çifte vergilendirme aşağıdaki şekilde önlenecektir: 
a) Bir Çin mukimi Türkiye’den gelir elde ettiğinde, bu Anlaşma hükümlerine göre Türkiye’de bu gelir üzerinden ödenebilir vergi, bu mukim için hesaplanan Çin vergisinden mahsup edilebilir. Bununla bilirlikte, mahsup miktarı, Çin’in vergi mevzuatı ve düzenlemelerine uygun olarak bu gelir üzerinden hesaplanan Çin vergisi miktarını aşmayacaktır. 
b) Türkiye’den elde edilen gelirin, Türkiye’de mukim olan bir şirket tarafından, Çin’de mukim olan ve temettü ödeyen şirketin hisselerinin en az yüzde onuna sahip olan bir şirkete ödenen temettü olması halinde, mahsup işleminde, temettü ödeyen şirket tarafından geliri dolayısıyla Türkiye’ye ödenen vergi de dikkate alınacaktır.

Madde 24
Ayrım Yapılmaması
              1. Bir Akit Devletin vatandaşları diğer Akit Devlette bu diğer Akit Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden veya buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır. 
2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyeri, bu diğer Akit Devletin aynı faaliyetleri yürüten bir teşebbüsüne göre daha az lehe bir vergilemeyle karşı karşıya kalmayacaktır. 
3. 9 uncu madde, 11 inci maddenin 7 nci fıkrası veya 12 nci maddenin 6 ncı fıkrası hükümlerinin uygulanacağı haller hariç olmak üzere, bir Akit Devlet teşebüsünce diğer Akit Devletin bir mukimine faiz, gayrimaddi hak bedeli ödemesi veya diğer ödemelerde bulunması halinde; bu teşebbüsünvergiye tabi kazancı saptanırken, sanki bu ödemeler aynı koşullardaki ilk bahsedilen Devletin bir mukimine yapılmış gibi indirilebilecektir. 
4. Bir Akit Devletin, diğer Akit Devletin bir veya bir kaç mukimi tarafından, doğrudan doğruya veya dolaylı olarak, kısmen veya tamamen sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri, ilk bahsedilen Devlette, bu Devletin benzeri teşebbüslerinin tabi oldukları veya olabilecekleri vergilemeden veya buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır. 
5. Bu hükümler, bir Akit Devletin kendi mukimlerine şahsi veya ailevi durumları dolayısıyla uyguladığı şahsi indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini diğer Akit Devlet mukimlerine de uygulama zorunda olduğu yönünde anlaşılmayacaktır.

Madde 25
Karşılıklı Anlaşma Usulü
              1. Bir kişi Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin işlemlerinin kendisi için bu Anlaşmanın hükümlerine uygun düşmeyen sonuçlar yarattığı veya yaratacağı kanaatine vardığında, bu Devletlerin iç hukukunda öngörülen müracaat usulleriyle bağlı kalınmaksızın, durumu mukimi olduğu Akit Devletin yetkili makamına arzedebilir. Bu kişinin durumu 24 üncü maddenin 1 inci fıkrasına uygun düşerse, o zaman vatandaşı olduğu Akit Devletin yetkili makamına başvurabilir. Sözkonusu müracaat, Anlaşma hükümlerine aykırı düşen vergilemenin tebliğini takip eden bir yıl içinde yapılmalıdır. 
2. Sözkonusu yetkili makam, itirazı haklı bulmakla beraber kendisi tatmirkar bir çözüme takdirde, bu Anlaşmaya ters düşen bir vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devletin yetkili makamıyla karşılıklı anlaşmaya gayret sarfedecektir. Varılan Anlaşma, bir yıl içinde uygulanacak olup, istisna ya da indirimden yararlanacak olan, vergi istisnasi ya da indirimi ile ilgili kararın tebliğinden itibaren engeç bir yıl içinde bu haktan faydalanacaktır. 
3. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşmanın yorumundan veya uygulanmasından kaynaklanan her türlü güçlüğü ve tereddütü karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret göstereceklerdir. Yetkili makamlar aynı zamanda, bu Anlaşmada çözüme kavuşturulmamış durumlardan kaynaklanan çifte vergilendirmenin ortadan kaldırılması için de birbirlerine danışabilirler. 
4. Akit Devletlerin yetkili makamları, bundan önceki fıkralarda belirtilen hususlarda anlaşmaya varabilmek için birbirleriyle doğrudan doğruya haberleşebilirler. Anlaşmaya varabilmek için gerekli görüldüğünde Akit Devletlerin yetkili makamlarının temsilcileri sözlü görüş alış-verişi için toplanabilirler. 

Madde 26
Bilgi Değişimi
              1. Akit Devletlerin yetkili makamları bu Anlaşma hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri; bunun yanısıra bu Anlaşmayla uyumsuzluk göstermediği sürece, bu Anlaşma kapsamına giren vergilerle ilgili Akit Devletlerin iç mevzuat hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri bilhasasa sözkonusu vergilerde kaçakçılığını önlenmesi için değişime tabi tutacaklardır. Bir Akit Devlet tarafından alınan her türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde elde ettiği bilgiler gibi gizli tutulacak ve yalnızca bu anlaşmada belirtilen vergilerin tahakkuk veya tahsil veya cebri icra ya da cezasına veya bu hususlardaki şikayet ve itirazlara bakmakla görevli kişi veya makamlara (adli makamlar ve idari kuruluşlar dahil) verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar bu bilgileri yalnızca sözkonusu amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu kişi veya makamlar sözkonusu bu bilgileri mahkeme duruşmalarında veya adli kararlar alınırken açıklayabilirler. 
2. 1 inci fıkra hükümleri, hiçbir surette bir Akit Devleti 
a) Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına veya idari uygulamalarına idari önlemler alma; 
b) Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatı veya normal idari işlemleri çerçevesinde elde edilmeyen bilgileri sunma; 
c) Herhangi bir ticari, sınai, mesleki sırrı veya ticari işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti kamu politikasına (Kamu düzenine) aykırı düşen bilgileri verme 
yükümlülüğü altına sokacak şekilde yorumlanamaz.

Madde 27
Diplomat Hüviyetindeki Memurlar ve Konsolosluk Memurları
              Bu Anlaşma hiçbir hükmü, diplomat hüviyetindeki memurlar veya konsolosluk memurlarının uluslararası hukukun genel kuralları ve özel anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları mali ayrıcalıkları etkilemeyecektir.

Madde 28
Yürürlüğe Girme
              1. Akit Devletlerin Hükümetleri, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için gerekli dahili hukuki işlemlerin tamamlandığını birbirlerine bildireceklerdir. 
2. Bu Anlaşma, bu bildirimlerden sonuncusunun alındığı tarihte yürürlüğe girecektir. Anlaşmanın hükümleri, bu Anlaşmanın yürürlüğe girdiği yılı izleyen takvim yılının Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan her vergilendirme yılı ile müteakip vergilendirme yıllarına ilişkin vergiler için uygulanacaktır.

Madde 29
Yürürlükten Kalkma 
              Bu Anlaşma, sürekli olarak yürürlükte kalacaktır; ancak, her bir Akit Devlet, yürürlük tarihinden itibaren beş yıllık bir sürenin sona ermesinden sonra başlayan herhangi bir takvim yılının Haziran ayınınn otuzuncu günü ya da daha önce, diplomatik yollardan diğer Akit Devlete yazılı fesih ihbarnamesi verebilir. Bu durumda, bu Anlaşma, fesih ihbarnemisinin verildiği yılı takip eden takvim yılının Ocak ayının birinci günü ya da sonra başlayan vergilendirme yılı ile müteakip vergilendirme yıllarına ilişkin vergiler için hüküm ifade etmeyecektir.

             BU HUSUSLARI TEYİDEN, iki Devletin aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilcileri bu Protokolu imzaladılar. 
Türkçe, Çince ve İngilizce dillerinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 23 Mayıs1995 tarihinde, Pekin’de düzenlenmiştir. Yorumda farklılık olması halinde, İngilizce metin geçerli olacaktır.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına Çin Halk Cumhuriyeti Hükümeti adına

PROTOKOL 
              Türkiye Cumhuriyeti ile Çin Halk Cumhuriyeti arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşmasını imzalayan taraflar, aşağıdaki hükümlerin Anlaşmanın bir bölümünü oluşturduğu hususunda anlaşmışlardır. 
1. 4 üncü maddenin 3 üncü fıkrasıyla ilgili olarak: 
“Kanuni iş merkezi” teriminin: 
Türkiye bakımından, Türk Ticaret Kanununa göre Türkiye’de kurulmuş herhangi bir tüzel kişinin kayıtlı merkezini; 
Çin bakımından, Çin mevzuatına göre ayrı bir tüzel kişi olarak teşekkül olunan yabancı yatırımlı bir teşebbüs tarafından Çin’de kurulmuş teşebüsün bütün ticari faaliyetlerinden, kontrolünden ve yönetiminden sorumlu olan merkez teşkilatını 
ifade ettiği anlaşılmaktadır. 
2. 10 uncu maddenin 3 üncü fıkrası ile ilgili olarak : 
Temettülerin, aynı zamanda, yatırım fonu ve yatırım ortaklıklarından elde edilen gelirleri de kapsayacağı anlaşılmaktadır. 
3. 10 uncu maddenin 5 inci fıkrası ile ilgili olarak: 
10 uncu maddenin 5 inci fıkra hükümlerinin, (diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunan bir Akit Devlet şirketinin) 7 nci maddeye göre vergilendirildikten sonra kalan kazancını vergilendirme hakkını etkilemeyeceği; ancak, bu şekilde alınan verginin Anlaşmanın 10 uncu maddesinin 2 nci fıkrasında belirtilen oranı aşmayacağı anlaşılmaktadır. 
4. 10 uncu maddenin 4 üncü fıkrası, 11 inci maddenin 5 inci fıkrası ve 12 nci maddenin 4 üncü fıkrası ile ilgili olarak: 
Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlette bulunan bir sabit yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunması ve sözkonusu sabit yerin ödenen temettü, faiz ve gayrimaddi hak bedelleri yönünden ödemeye neden olan hak veya varlık ile önemli bir bağlantısı olması durumunda 14 üncü madde hükümlerinin uygulanmayacağı, ancak bu duruma göre sırasıyla 10,11 ve 12 nci maddelerin hükümlerinin uygulanacağı anlaşılmaktadır. 

BU HUSUSLARI TEYİDEN, iki Devletin aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilcileri, bu kendi hükümetleri adına bu Protokolu imzaladılar.

Türkçe, Çince ve İngilizce dillerinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 23 Mayıs1995 tarihinde, Pekin’de düzenlenmiştir. Yorumda farklılık olması halinde, İngilizce metin geçerli olacaktır.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına Çin Halk Cumhuriyeti Hükümeti adına