İtalya
Anlaşmanın İmza Tarihi : 27/07/1990
Resmi Gazete Tarihi : 09/09/1993
Resmi Gazete No : 21693
Yürürlük Tarihi : 01/12/1993
Uygulama Tarihi : 01/01/1994
TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE İTALYA CUMHURİYETİ ARASINDA GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE
VERGİ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA ANLAŞMASI
TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ VE İTALYA CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ
Gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleyen ve vergi kaçakçılığına engel olan bir Anlaşma yapmak isteğiyle
AŞAĞIDAKİ TEDBİRLER ÜZERİNDE ANLAŞMAYA VARMIŞLARDIR:
BÖLÜM I
ANLAŞMANIN KAPSAMI
Madde 1
Kişilere İlişkin Kapsam
Bu Anlaşma Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanacaktır.
Madde 2
Kavranan Vergiler
1. Bu Anlaşma, hangisinde ne şekilde alındığına bakılmaksızın, her bir Akit Devlette veya politik alt bölümünde, ya da mahalli idarelerde gelir üzerinden alınan vergilere uygulanacaktır.
2. Menkul veya gayrimenkul varlıkların devrinden doğan kazançlara uygulanan vergiler ile ücretin veya maaşın toplam tutarı üzerinden müteşebbisce ödenen vergiler ve bunun yanısıra sermaye değer artışlarına uygulanan vergiler dahil olmak üzere, toplam gelir veya gelirin unsurları üzerinden alınan tüm vergiler, gelirden alınan vergiler olarak kabul edilecektir.
3. Anlaşmanın uygulanacağı şu anda mevcut vergiler özellikle:
a) Türkiye’de:
(i) Gelir vergisi;
(ii) Kurumlar vergisi;
(iii) Savunma sanayii destekleme fonu;
(iv) Sosyal yardımlaşma ve dayanışmayı teşvik fonu;
(v) Çıraklık, mesleki ve teknik eğitimi geliştirme ve yaygınlaştırma fonu;
(Bundan böyle “Türk vergisi” olarak bahsedilecektir)
b) İtalya’da:
(i) Gelir vergisi;
(ii) Kurumlar vergisi;
(iii) Mahalli gelir vergisi,
Kaynakta tevkif suretiyle tahsil edilsin veya edilmesin;
(Bundan böyle “İtalyan vergisi” olarak bahsedilecektir.)
4. Bu Anlaşma aynı zamanda, Anlaşmanın imza tarihinden sonra mevcut vergilere ilave olarak veya onların yerine alınan ve mevcut vergilerle aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen vergilere de uygulanacaktır. Akit Devletlerin yetkili makamları, vergi mevzuatında yapılan önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.
BÖLÜM II
ANLAŞMANIN KAPSAMI
Madde 3
Genel Tanımlar
1. Bu Anlaşmanın amaçları yönünden, metin aksini öngörmedikçe:
a) (i) “Türkiye” terimi, Türkiye Kanunlarının yürürlükte olduğu hertürlü saha, bunun yanısıra uluslararası hukuk uyarınca Türkiye’nin üzerinde doğal kaynaklarını arama ve işletme hakkına sahip olduğu kıta sahanlığı da dahil olmak üzere, Türkiye Cumhuriyeti egemenlik alanını ifade eder;
(ii) “İtalya” terimi, İtalya Cumhuriyeti’ni ve mutad uluslararası hukuka göre İtalya kara suları dışında kalan her türlü sahayı ve İtalya’nın deniz yatağında, toprak altında ve doğal zenginliklerinde haklarını icra edebileceği bir alan olarak tescil edilebilen alanı ifade eder.
b) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet” terimleri metnin gereğine göre, Türkiye veya İtalya anlamına gelir;
c) “Vergi” terimi, bu Anlaşmanın 2 nci maddesinde kavranan vergi anlamına gelir;
d) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi, şirketi ve kişilerin oluşturduğu diğer herhangi bir kuruluşu kapsamına alır;
e) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme yönünden kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına gelir;
f) “Vatandaş” terimi,
(i) Türkiye yönünden, Türk Vatandaşlık Kanunu gereğince Türk Vatandaşlığını elde eden bütün gerçek kişileri ve Türkiye’de yürürlükte olan mevzuat gereğince statü kazanan bütün hükmi şahısları, ortaklıkları ve dernekleri;
(ii) İtalya yönünden, İtalyan Vatandaşlığını elde eden bütün gerçek kişileri, İtalya’da yürürlükte olan mevzuat gereğince statü kazanan bütün hükmi şahısları, ortaklıkları ve dernekleri
ifade eder.
g) “Bir Akit Devletin teşebbüsü” ve “diğer Akit Devletin teşebbüsü” terimleri sırasıyla, bir Akit Devletin mukimi tarafından işletilen teşebbüs ve diğer Akit Devlet mukimi tarafından işletilen teşebbüs anlamına gelir.
h) “Yetkili makam” terimi,
(i) Türkiye yönünden, Maliye ve Gümrük Bakanlığını;
(ii) İtalya yönünden, Maliye Bakanlığını
ifade eder.
i) “Uluslararası trafik” terimi, bir Akit devletin bir teşebbüsü tarafından gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletilerek yapılan taşımacılığı ifade eder. Şu kadar ki, yalnızca diğer Akit Devletin sınırları içinde gerçekleştirilen gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletmeciliği bu kapsama dahil değildir.
2. Bir Akit Devletin bu Anlaşmayı uygulaması bakımından, metin aksini öngörmedikçe, Anlaşmada tanımlanmamış her terim, bu anlaşmaya konu teşkil eden vergilerin yer aldığı devletin mevzuatında öngörülen anlamı taşır.
Madde 4
Mukim
1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, “bir Akit Devletin mukimi” terimi, o Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgah, kanuni merkez, iş merkezi veya benzer yapıda diğer herhangi bir kriter nedeniyle vergi mükellefiyeti altına giren kişi anlamına gelir. Fakat bu deyim, o Devletin vergi mükellefiyeti altına sadece sözkonusu Devlette gelir elde ettiği için giren kişileri kapsamına almaz.
2. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Akit Devlette de mukim olduğunda, bu kişinin statüsü aşağıdaki kurallara göre belirlenecektir:
a) Bu kişi, daimi olarak kalabileceği bir meskenin bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni varsa, bu kişi kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha yakın olduğu Devletin mukimi kabul edilecektir (hayati menfaatlerin merkezi);
b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin yeraldığı Devlet saptanamazsa veya kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni yoksa, bu kişi kalmayı adet edindiği evin bulunduğu Akit Devletin mukimi kabul edilecektir;
c) Eğer kişinin her iki Akit Devlette de kalmayı adet edindiği bir ev varsa veya her iki Devlette de böyle bir ev sözkonusu değilse, bu kişi vatandaşı bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir;
d) Eğer kişi her iki Devletin de vatandaşıysa veya aksine her iki Devletin de vatandaşı değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşmayla çözeceklerdir.
3. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla gerçek kişi dışındaki bir kişi her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişi fiili iş merkezinin bulunduğu Akit Devletin mukimi kabul edilecektir. Bununla beraber, bu kişi devletlerin birinde fiili iş merkezine, diğerinde kanuni merkeze sahip olduğunda, sözkonusu kişinin kanuni merkezinin gerçekten filii iş merkezi olarak dikkate alınıp alınamayacağını Akit Devletlerin yetkili makamları karşılıklı anlaşmayla tespit edeceklerdir.
Madde 5
İşyeri
1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir teşebbüsün işinin tamamen veya kısmen yürütüldüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına gelir.
2. “İşyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alacaktır:
a) Yönetim yeri;
b) Şube;
c) Büro;
d) Fabrika;
e) Atelye;
f) Maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı veya doğal kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer;
g) (i) Altı ayı aşan bir süre devam eden inşaat şantiyesi, yapım, veya montaj projesi veya bunlarla ilgili kontrol faaliyetleri;
(ii) Bir teşebbüs tarafından, hizmetli veya diğer personel çalıştırılmak suretiyle ifa edilen ve hizmetin ifa edildiği ülkede (aynı veya benzer proje için) herhangi bir 12 aylık dönemde toplam altı ayı aşan süre veya süreler devam eden, danışmanlık hizmetleri de dahil, hizmetler.
3. “İşyeri” teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul edilecektir.
a) Teşebbüs olanaklarının, yalnızca malların veya ticari eşyanın depolanması, teşhiri veya teslimi amacıyla kullanılması;
b) Teşebbüse ait mal ve ticari eşya stoklarının yalnızca depolama, teşhir veya teslim amacıyla elde tutulması;
c) Teşebbüse ait mal ve ticari eşya stoklarının yalnızca bir başka teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması;
d) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca teşebbüse mal veya ticari eşya satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması;
e) İşe ilişkin sabit bir yerin teşebbüs için yalnızca hazırlayıcı veya yardımcı karakter taşıyan reklam, bilgi sağlama, bilimsel arıştırma veya benzeri faaliyetler için elde tutulması.
4. 5 inci fıkra hükmünün uygulanacağı bağımsız nitelikteki acenta dışında bir kişi, bir Akit Devlette diğer Akit devletin bir teşebbüsü namına hareket eder ve bu kişi:
a) O Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa, sözkonusu kişinin faaliyetleri teşebbüs için mal ve ticari eşya alımı ile sınırlı olmadıkça, veya
b) Böyle bir yetkisi olmamasına rağmen, teşebbüs adına düzenli olarak sevk ettiği mal ve ticari eşyadan ilk bahsedilen Akit Devlette stok bulundurursa,
ilk bahsedilen Akit Devlette bir işyerine sahip kabul olunacaktır.
5. Bir Akit Devletin bir teşebbüsü, diğer Devlette işlerini yalnızca, kendi işlerine olağan şekilde devam eden bir simsar, bir genel komisyon acentası veya bağımsız statüde diğer herhangi bir acenta vasıtasıyla yürüttüğü için diğer Akit Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır.
6. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket, diğer Akit Devletin mukimi olan veya (bir işyeri vasıtasıyla veya diğer bir şekilde) diğer Akit Devlette ticari faaliyette bulunan bir şirketi kontrol eder, ya da onun tarafından kontrol edilirse, şirketlerden herhangi biri diğeri için bir işyeri oluşturmayacaktır.
BÖLÜM III
GELİRLERİN VERGİLENMESİ
Madde 6
Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir
1. Bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette bulunan gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde edilen gelir dahil), bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. “Gayrimenkul varlık” terimi, bahse konu varlığın yer aldığı Akit Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. Terim her halükarda gayrimenkul varlığa müteferri varlıkları, tarım ve ormancılıkta kullanılan araçları ve hayvanları, bunun yanısıra özel hukuk hükümlerinin uygulanacağı gayrimenkul mülkiyetine ilişkin hakları kapsayacaktır. Gayrimenkul intifa hakları ve maden ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların işletme hakkından veya işletilmesinden doğan sabit, ya da değişken ödemeler üstündeki haklar da gayrimenkul varlık olarak dikkate alınacaktır. Gemiler, vapurlar ve uçaklar gayrimenkul varlık sayılmayacaktır.
3. 1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan kullanımından, kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde kullanımından elde edilen gelire uygulanacaktır.
4. 1 inci ve 3 üncü fıkra hükümleri aynı zamanda, bir teşebbüsün gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir ile serbest meslek faaliyetlerinin icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelire de uygulanacaktır.
Madde 7
Ticari Kazançlar
1. Bir Akit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, sözkonusu teşebbüs diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunmadıkça, yalnızca bu (ilk bahsedilen) Devlette vergilendirilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen şekilde ticari faaliyette bulunursa, kazanç diğer Devlette, sadece işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere, vergilendirilebilir.
2. 3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunduğunda, bu işyerine, her iki Akit Devlette de, eğer bu işyeri aynı veya benzer koşullar altında, aynı veya benzer faaliyetlerde bulunan tamamen ayrı ve bağımsız bir teşebbüs olsaydı ve işyerini oluşturduğu teşebbüsten tamamen bağımsız nitelik kazansaydı, ne kazanç elde edecek idiyse, böyle bir kazanç atfedilecektir.
3. İşyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette veya başka herhangi bir yerde yapılan ve yönetim ve genel idare giderlerini de kapsamına alan, işyerinin amaçlarına uygun düşen giderlerin indirilmesine müsaade edilecektir.
4. İşyerine bu işyeri tarafından teşebbüs adına yalnızca mal ve ticari eşya alınması dolayısıyla hiç bir kazanç atfedilmeyecektir.
5. Kazanç, bu Anlaşmanın başka maddelerinde düzenlenen gelir unsurlarını da kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu madde hükümlerinden etkilenmeyecektir.
Madde 8
Uluslararası Taşımacılık
1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi, uçak veya kara nakil vasıtası işletilmesinden elde ettiği kazanç, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
2. Bu maddenin 1 inci fıkra hükümleri, aynı zamanda bir ortaklığa, bir bağlı işletmeye veya uluslararası işletilen bir acentaya iştirak dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır
Madde 9
Bağımlı Teşebbüsler
1. a) Bir Akit Devlet teşebbüsü doğrudan veya dolaylı olarak diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında veya
b) Aynı kişiler doğrudan veya dolaylı olarak bir Akit Devlet teşebbüsünün ve diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında
ve her iki halde de, iki teşebbüsün ticari ve mali ilişkilerinde oluşan veya empoze edilen koşullar, bağımsız teşebbüsler arasında oluşması gereken koşullardan farklılaştığında, olması gereken; fakat bu koşullar dolayısıyla kendini göstermeyen kazanç, o teşebbüsün kazancına eklenip vergilendirilebilir.
2. Bir Akit Devletin kendi teşebbüslerinden birinde kavradığı ve vergilediği kazanç, diğer Akit Devlette vergilendirilen bu diğer Devlet teşebbüslerinden birinin de kazancını içerebilir. Aynı zamanda bu ilk bahsedilen Devletin kavradığı kazanç, bildirilen kazanç olmayıp, bağımsız teşebbüsler arasında oluşacak ilişkiler gözönünde tutularak, sonradan bu ilk bahsedilen Devletçe yürütülen hesaplamalar sonucunda belirlenen kazanç olabilir. Böyle bir durum kendini gösterdiğinde, eğer diğer Devlet bu düzenlemenin hukuki olduğu kanaatine varırsa, sözkonusu kazanç üzerinden alınan verginin miktarında gerekli düzeltmeleri yapmak durumundadır. Bu düzeltme yapılırken, bu Anlaşmanın diğer hükümleri gözönünde tutulacak ve gerektiğinde Akit Devletlerin yetkili makamları birbirine danışacaklardır.
Madde 10
Temettüler
1. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket tarafından diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber sözkonusu temettüler, ödemeyi yapan şirketin mukimi olduğu Akit Devletçe de kendi mevzuatına göre vergilendirilebilir; ancak temettü elde eden kişi temettünün gerçek lehdarı ise bu şekilde alınacak vergi gayrisafi temettü tutarının yüzde % 15’ini aşamaz.
3. Bu maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, intifa senetlerinden veya intifa haklarından, kurucu hisse senetlerinden veya diğer haklardan veya alacak niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer haklardan elde edilen gelirleri, bunun yanısıra dağıtımı yapan şirketin mukimi olduğu Devletin mevzuatına göre, vergileme yönünden hisse senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören diğer kurum haklarından elde edilen gelirleri kapsar.
4.Bir Akit Devlet şirketi diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunduğunda, bu işyerinin bulunduğu Devlette 7 nci maddeye göre vergilendirildikten sonra, kalan kısım üzerinden 2 nci fıkra gereğince de vergilendirilebilir.
5. Bir Akit devlet mukimi olan gerçek temettü lehdarı, temettüyü ödeyen şirketin mukim olarak bulunduğu diğer Akit devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette bir sabit yeri kullanarak serbest meslek faaliyeti icra ederse ve sözkonusu temettü elde ediş olayı ile bu işyerinin ya da sabit yerin arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Bu durumda temettüler, bu diğer Akit Devlette, bu Devletin mevzuatına göre vergilendirebilir.
6. Bu maddenin 4 üncü fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere bir devlet mukimi olan bir şirket diğer Devletten kazanç veya gelir elde ettiğinde, bu diğer devlet, bu şirket tarafından ödenen temettüler üzerinden herhangi bir vergi alamaz. Bunun istisnasını sözkonusu temettülerin bu diğer Devletin mukimlerinden birine ödenmesi veya temettü elde ediş olayı ile bu diğer Devlette bulunan bir işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunması oluşturur. Aynı şekilde bu diğer Devlet, bu şirketin dağıtılmamış kazançları üzerinden de bir dağıtılmayan kazanç vergisi alamaz .Dağıtılan temettülerin veya dağıtılmamış kazancın tamamen veya kısmen bu diğer Devlette elde edilen kazançtan oluşması durumu değiştirmez.
Madde 11
Faiz
1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devlet mukimine ödenen faiz, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber, bu faiz elde edildiği Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak faiz elde eden kişi faizin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi faizin gayrisafi tutarının yüzde 15’ini aşmayacaktır.
3. Bu maddede kullanılan “faiz” terimi, ipotek garantisine bağlı olsun olmasın veya kazancı paylaşma hakkını tanısın tanımasın, devlet tahvillerinden, tahvillerden veya bonolardan ve her çeşit alacaktan doğan gelir ile bu gelirin elde edildiği devletin vergi mevzuatına göre ikrazat geliri sayılan diğer bütün gelirleri kapsar.
4. Bir Akit devlet mukimi olan gerçek faiz lehdarı, faizin elde edildiği diğer Akit devlette sahip oluğu bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette bir sabit yeri kullanarak serbest meslek faaliyeti icra ederse ve sözkonusu faize ilişkin alacak ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fkıra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Böyle bir durumda faiz, bu diğer Akit Devlette, bu Devletin mevzuatına göre vergilendirilebilir.
5. Bir Devlet’in kendisi, politik veya idari alt bölümü, mahalli idaresi veya mukimi tarafından ödenen faizin o Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi, bir Akit Devletin mukimi olsun ya da olmasın, bir Akit Devlette faiz ödemeye neden olan borç-alacak ilişkisiyle bağlantılı bir işyerine veya sabit yere sahip oluğunda ve faiz bu işyerinden veya sabit yerden kaynaklandığında, sözkonusu faizin işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Akit devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
6. Alacak karşılığında ödenen faizin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında varolan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.
Madde 12
Gayrimaddi Hak Bedelleri
1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedelleri, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber, sözkonusu gayrimaddi hak bedelleri elde edildikleri Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak,gayrimaddi hak bedeli elde eden kişi gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi, gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır.
3. Bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” terimi, sinema filmleri, radyo-televizyon yayınlarında kullanılan filmler ve bantlar dahil olmak üzere edebi, artistik veya bilimsel her çeşit telif hakkının veya her çeşit patentin, alameti farikanın, desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin veya sınai, ticari, bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin kullanma imtiyazı kullanma hakkı veya satışı ile sınai, ticari, bilimsel teçhizatın kullanma imtiyazı, kullanma hakkı veya satışı ile sınai, ticari, bilimsel teçhizatın kullanma imtiyazı veya kullanma hakkı karşılığında ödenen her türlü bedelleri kapsar.
4. Bir Akit Devlet mukimi olan gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı sözkonusu bedelin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette bir sabit yeri kullanarak serbest meslek faaliyeti icra ederse ve sözkonusu bedelin ödendiği hak veya varlık ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulama dışı kalacaktır. Böyle bir durumda gayrimaddi hak bedelleri, bu diğer Akit Devlette bu Devletin mevzuatına göre vergilendirilebilir.
5. Bir Devletin kendisi, politik veya alt bölümü, mahalli idaresi veya mukimi tarafından ödenen gayrimaddi hak bedelinin o Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, gayrimaddi hak bedelini ödeyen kişi, bir Akit Devletin mukimi olsun ya da olmasın, bir Akit Devlette gayrimaddi hak bedelini ödemeye neden olan hak veya varlık ile bağlantılı bir işyerine veya sabit bir yere sahip olduğunda ve bu gayrimaddi hak bedeli bu işyerinden veya sabit yerden kaynaklandığında; sözkonusu gayrimaddi hak bedelinin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
6. Kullanım, hak veya bilgi karşılığında ödenen gayrimaddi hak bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve gerçek lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilebilecektir.
Madde 13
Sermaye Değer Artış Kazançları
1. Bir Akit Devlet mukimince, diğer Akit Devlette yer alan ve 6 ncı maddede tanımlanan bir gayrimenkul varlığın elden çıkarılmasından elde edilen kazanç bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bir Akit devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyerinin ticari varlığına dahil menkul varlıkların veya bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit devlette serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı bir sabit yere ait menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç, bu işyerinin (yalnız veya tüm teşebbüsle birlikte) veya sabit yerin elden çıkarılmasından doğan kazanç da dahil olmak üzere, bu diğer devlette vergilendirilebilir.
3. Bir Akit devlet teşebbüsünce uluslararası trafikte işletilen gemi, uçak ve kara nakil vasıtalarının veya sözkonusu gemi, uçak ve kara nakil vasıtalarının işletilmesiyle ilgili menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
4. 1 inci, 2 nci ve 3 üncü fıkralarda değinilenler dışında kalan varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazanç yalnızca, elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilebilecektir.
5. 4 üncü fıkra hükümleri, Devletlerden birinin, diğer Akit Devletin bir mukimince ilk bahsedilen devlette mukim bir şirketin ihraç ettiği hisse senetlerinin veya tahvillerin (o devletin bir menkul kıymetler borsasına kaydedilmiş hisse senetleri ve tahvilleri hariç) ilk bahsedilen Devletin bir mukimine devredilmesi dolayısıyla elde edilen kazançlar üzerinden kendi mevzuatına göre vergi alma hakkını etkilemeyecektir. Ancak bunun için, hisse senetlerinin veya tahvillerin iktisabı ile elden çıkarılması arasındaki sürenin bir yılı geçmemesi gerekir.
Madde 14
Serbest Meslek Faaliyetleri
1. Bir Akit Devlet mukiminin serbest meslek faaliyetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnız bu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, eğer bu faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer:
a) Kişi bu diğer Devlette bu faaliyetleri icra etmek için sürekli kullanabileceği bir sabit yere sahip ise; veya
b) Kişi bu diğer Devlette, sözkonusu hizmet veya faaliyetleri icra etmek amacıyla 12 aylık herhangi bir kesintisiz dönemde, bir veya birkaç seferde 183 gün veya daha fazla kalırsa,
söz konusu gelir, aynı zamanda diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.
Böyle bir durumda, olayına göre, ya yalnızca sözkonusu sabit yere atfedilebilen gelir, ya da yanlızca bu diğer Devlette bulunulan süre içinde icra edilen hizmet veya faaliyetlerden elde edilen gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün serbest meslek faaliyetleri veya benzer nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnız bu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, eğer bu faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer:
a) Teşebbüs, bu hizmet veya faaliyetleri icra etmek üzere bu diğer Devlette bir işyerine sahip olursa; veya
b) Hizmetlerin icra edildiği süre veya süreler, herhangi bir kesintisiz 12 aylık dönemde, 183 günü aşarsa,
sözkonusu gelir, aynı zamanda bu diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.
Böyle bir durumda olayına göre, ya yalnızca sözkonusu işyerine atfedilebilen gelir, ya da yalnızca bu diğer Devlette icra edilen hizmet veya faaliyetlere atfedilebilen gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir. Her iki durumda da, bu teşebbüs, sözkonusu gelir dolayısıyla bu diğer Akit Devlette bu Anlaşmanın 7 nci maddesi hükümlerine göre vergilendirilmeyi, yani sözkonusu gelir bu diğer Devlette bulunan bir işyerine atfedilebilirmiş gibi vergilendirilmeyi tercih edebilir. Bu tercih, bu diğer Devletin sözkonusu gelir üzerinden tevkif suretiyle vergi alma hakkını etkilemeyecektir.
3. “Serbest meslek faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak yürütülen bilimsel, edebi, artistik, eğitici veya öğretici faaliyetleri, bunun yanısıra, doktorların, avukatların, mühendislerin, mimarların, dişçilerin, muhasebecilerin bağımsız faaliyetlerini ve özel mesleki bilgi ve maharet gerektiren diğer faaliyetleri kapsamına alır.
Madde 15
Bağımlı Faaliyetler
1. 16, 18, 19, 20 ve 21 inci madde hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin bir hizmet akdi dolayısıyla elde ettiği ücret, maaş ve diğer benzeri menfaatler, bu hizmet diğer Akit Devlette ifa edilmedikçe, yalnız ilk bahsedilen Devlette vergilendirilebilecektir. Eğer hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan elde edilen gelir diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette ifa ettiği hizmet dolayısıyla elde ettiği gelir, eğer:
a) Gelir elde eden kişi, bu diğer Devlette bir takvim yılı içinde bir veya bir kaç seferde toplam 183 günü aşmamak üzere kalırsa, ve
b) Ödeme, bu diğer Devletin mukimi olmayan bir işveren tarafından veya böyle bir işveren adına yapılırsa, ve
c) Ödeme, işverenin diğer Devlette sahip olduğu bir işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa, yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilebilecektir.
3. Bu maddenin bundan önceki hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimince, diğer akit Devletin bir teşebbüsü tarafından uluslararası trafikte işletilen bir gemi, uçak veya kara nakil vasıtasında ifa edilen hizmet dolayısıyla elde edilen gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
Madde 16
Müdürlere Yapılan Ödemeler
Bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlet mukimi olan bir şirketin yönetim kurulu üyesi olması dolayısıyla elde ettiği ücret ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Devlette vengilendirilebilir.
Madde 17
Artist ve Sporcular
1. 14 ve 15 inci madde hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, bir Akit Devlet mukimi olan, tiyatro, sinema, radyo, televizyon artistliği yapan veya müzisyen olarak çalışan bir sanatçının veya bir sporcunun diğer Akit Devlette icra ettiği bu nitelikteki şahsi faalliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bir sanatçının ya da sporcunun icra ettiği bu nitelikteki faaliyetlerden doğan gelir, sanatçı veya sporcunun kendisine değil de bir başkasına yönelirse, bu gelir, 7, 14 ve 15 inci madde hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, sanatçı ya da sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlette vergilendirilebilir.
3. Sanatçı ve sporcuların bir Akit Devlette icra ettikleri faaliyetlerden elde ettikleri gelire, bu Devlete yapılan söz konusu ziyaretin diğer Akit Devlete, politik veya idari alt bölümüne ya da mahalli idaresine ait kamusal fonlardan önemli ölçüde desteklenmesi halinde, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.
Madde 18
Emekli Maaşları
1. Bu anlaşmanın 19 uncu maddesinin 2 nci fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimine geçmiş çıaışmalarının karşılığında ödenen emekli maaşları ile sağlanan diğer benzeri menfaatler ve bu kişiye yapılan düzenli ödemeler yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
2. “Düzenli ödeme” terimi, para veya parayla ölçülebilir bir menfaat karşılığında tam ve yeterli ödemede bulunma taahhüdünü mutazammın ömür boyu ve belirli yada belirlenebilir bir süre, belirli zamanlarda düzenli olarak ödenecek olan belli bir meblağı ifade eder.
Madde 19
Kamu Görevleri
1. a) Bir gerçek kişinin bir Akit Devlete veya politik veya idari alt bölümüne ya da mahalli idaresine yapmış olduğu hizmetler karşılığında o Devlet, alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından sağlanan -emekli maaşı dışında kalan menfaatler yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
(b) Bu maddenin 1-a) alt bendi hükümlerine bakılmaksızın, hizmet diğer Devlete verildiğinde ve hizmeti veren gerçek kişi bu diğer Akit Devletin mukimi olduğunda, sağlanan bu türden menfaatler, yalnızca bu diğer Akit Devlette vergilendirilebilecektir. Ancak bu kişinin;
(i) İlk bahsedilen Devletin vatandaşı olmayıp, bu Devletin uyruğu olması; veya
(ii) İlk bahsedilen Devletin vatandaşı olmayıp yalnızca hizmet vermek için bu diğer Devletin mukimi durumuna geçmemiş olması zorunludur.
2. (a) Bir Akit Devlet, politik veya idari alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından ya da bunlarca oluşturulmuş bir fondan, bu Devlete, alt bölümüne veya mahalli idaresine verilen hizmetler karşılığında herhangi bir gerçek kişiye ödenen emekli maaşları, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
(b) Bu maddenin 2-a) alt bendi hükümlerine bakılmaksızın, sözkonusu gerçek kişinin diğer Akit Devletin vatandaşı ve mukimi olması halinde, bu emekli maaşı yalnızca diğer Akit Devlette vergilendirilebilecektir.
3. Akit Devletlerden birinde, politik veya idari alt bölümünde veya mahalli idaresinde yürütülen ticari faaliyetle bağlantılı olan hizmetler karşılığında ödenen emekli maaşlarına ve elde edilen diğer menfaatlere bu Anlaşmanın 15, 16 ve 18 nci madde hükümleri uygulanacaktır.
Madde 20
Profesörler ve Öğretmenler
Bir Akit Devleti ziyareti sırasında veya ziyaretinden hemen önce diğer Akit Devletin mukimi olan ve bir üniversite, yüksek okul, okul veya diğer eğitim kuruluşunda öğretim veya araştırma yapmak amacıyla iki yılı aşmayan bir süre için geçici olarak bulunan profesör veya öğretmen, sözkonusu öğretim veya araştırma karşılığında elde ettiği her türlü menfaat dolayısıyla ilk bahsedilen Akit Devlette vergilendirilmeyecektir. Ancak, bunun için, sözkonusu menfaatin ilk bahsedilen Akit Devletin dışındaki kaynaklardan elde edilmesi şarttır.
Madde 21
Öğrenciler
Bir Akit Devleti ziyareti sırasında veya ziyaretinden hemen önce diğer Akit Devletin mukimi durumunda olan ve ilk bahsedilen Devlette yalnızca eğitim veya mesleki öğenim amacıyla bulunan öğrenci veya stajyerin, geçimini, eğitim ya da mesleki öğrenimlerini sağlayabilmeleri için bu Devletin dışındaki kaynaklardan elde ettiği her türlü menfaat bu Devlette vergilendirilmeyecektir.
Madde 22
Diğer Gelirler
Bir Akit Devlet mukiminin, nerede doğarsa doğsun, bu Anlaşmanın bundan önceki maddelerinde ele alınmayan gelir unsurları yalnızca diğer Akit Devlette vergilendirilebilecektir.
BÖLÜM IV
Madde 23
Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi
1. Çifte vergilendirmenin bu maddenin aşağıdaki fıkraları uyarınca önleneceği yönünde uzlaşılmıştır.
2. Türkiye yönünden ;
Bir Türkiye mukimi, bu Anlaşma hükümleri uyarınca hem Türkiye’de hem de İtalya’da vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, Türkiye, Türk vergi mevzuatının yabancı vergilerin mahsubuna ilişkin hükümleri saklı kalmak kaydıyla (bu hükümler Anlaşmanın genel prensiblerini etkilemiyecektir), bu kişinin gelirine isabet eden vergiden İtalya’da gelir üzerinden ödenen verginin mahsubuna müsaade edecektir.
Bununla beraber, sözkonusu mahsup, İtalya’da vergilendirilebilen gelir için, Türkiye’de mahsuptan önce hesaplanan gelir vergisi miktarını aşmayacaktır.
Bununla beraber, gelir unsurları, Türkiye’de, Türk vergi mevzuatı uyarınca lehdarın talebi üzerine nihai vergi tevkifatına tabi tutulduğunda, bahsedilen vergi için hiç bir mahsup hakkı verilmeycektir.
3. İtalya yönünden;
Bir İtalya mukimi, Türkiye’de vergilendirilebilir bir gelir unsuru elde ettiğinde, İtalya, söz konusu gelir unsuruna uygulanacak bu Anlaşmanın 2 nci maddesinde sayılan gelir vergilerinin belirlenmesinde, bu Anlaşmanın özel hükümleri aksini öngörmedikçe, sözkonusu gelir unsurları üzerinden alınan vergileri de kapsama alabilir.
Böyle bir durumda, İtalya Türkiye’de ödenen gelir vergisini mahsup edecek; ancak bu mahsup, sözkonusu gelir unsurları üzerinden gelir unsurlarının toplanması sonucu alınabilecek İtalyan vergisi miktarını aşmayacaktır.
Bununla birlikte, gelir unsurları İtalya’da, İtalyan vergi mevzuatı uyarınca, lehdarın talebi ile nihai tevkifat vergisine tabi tutulduğunda, bahsedilen vergi için hiç bir mahsup hakkı verilmeyecektir.
4. Bu maddenin 2 nci ve 3 üncü fıkralarının amaçları yönünden, bir Akit Devlette doğan ticari kazançlar, temettüler, faiz veya gayrimaddi hak bedelleri üzerindeki vergiler, bu Devletin mevzuatı uyarınca indirime veya istisnaya tabi tutulduğunda, sözkonusu verginin aşağıdaki oranları aşmayacak şekilde ödendiği kabul edilerek indirilecek veya mahsup edilecektir:
a) 7 nci maddede belirtilen ticari kazançlar için % 36;
b) 10 uncu maddede belirtilen temettülerin gayrisafi tutarları için % 15;
c) 11 nci maddede belirtilen faizlerin gayrisafi tutarının % 15;
d) 12 nci maddede belirtilen gayrimaddi hak bedellerinin gayrisafi tutarının % 10’u.
BÖLÜM V
ÖZEL HÜKÜMLER
Madde 24
Ayrım Yapılmaması
1. Bir Akit Devletin vatandaşları diğer Akit Devlette o Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır. Bu hüküm, 1 nci madde hükümlerine bakılmaksızın, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin de mukimi olmayan kişilere de uygulanacaktır.
2. 10 uncu madenin 4 üncü fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyeri, bu diğer Devletin aynı faaliyetleri yürüten bir teşebbüsüne göre daha az lehe bir vergilemeyle karşı karşıya kalmayacaktır.
Bu hüküm, bir Akit Devletin kendi mukimlerine şahsi ve ailevi durumları dolayısıyla uyguladığı şahsi indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini diğer Akit Devlet mukimlerine de uygulama zorunda olduğu yönünde anlaşılmayacaktır.
3. 9 uncu madenin 2 nci fıkrası, 11 nci maddenin 6 ncı fıkrası ve 12 nci maddenin 6 ncı fıkrası hükümlerine ilişkin uygulamalar hariç olmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsünce diğer Akit Devlet mukimine faiz, gayrimaddi hak bedeli ödemesi veya diğer ödemelerde bulunulması halinde; bu teşebbüsün vergiye tabi karı saptanırken, sanki bu ödemeler aynı koşullardaki ilk bahsedilen Devletin bir mukimine yapılmış gibi indirilmesine izin verilecektir.
4. Bir Akit Devletin, diğer Akit Devletin bir veya bir kaç mukimi tarafından, doğrudan doğruya veya dolaylı olarak, kısmen veya tamamen sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri, ilk bahsedilen Devlette, benzeri teşebbüslerin tabi oldukları veya olabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.
5. Bu madde hükümleri, bu Anlaşmanın 2 nci maddesinde kavranan vergilere uygulanacaktır.
Madde 25
Karşılıklı Anlaşma Usulü
1. Bir kişi, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin işlemlerinin kendisi için bu Anlaşma hükümlerine uygun düşmeyen sonuçlar yarattığı veya yaratacağı kanaatine vardığında, bu Devletlerin iç hukukunda öngörülen müracaat usulleriyle bağlı kalmaksızın, durumu mukimi olduğu Akit Devletin yetkili makamına arzedebilir. Bu kişinin durumu 24 üncü maddenin 1 inci fıkrasına uygun düşerse, o zaman vatandaşı olduğu Akit Devletin yetkili makamına başvurabilir. Sözkonusu müracaat, anlaşma hükümlerine aykırı düşen vergilemenin tebliğini takip eden iki yıl içinde yapılmalıdır.
2. Sözkonusu yetkili makam, itirazı haklı bulmakla beraber kendisi tatminkar bir çözüme ulaşamadığı takdirde, bu Anlaşmaya ters düşen bir vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devletin yetkili makamıyla karşılıklı anlaşmaya gayret sarfedecektir.
3. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşmanın yorumundan veya uygulamasından kaynaklanan her türlü güçlüğü ve tereddütü karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret göstereceklerdir.
4. Akit Devletlerin yetkili makamları, bundan önceki fıkralarda belirtilen hususlarda anlaşmaya varabilmek için birbirleriyle doğrudan doğruya haberleşebilirler. Anlaşmaya varabilmek için sözlü görüş alış-verişi gerekli görüldüğünde, bu görüşme Akit Devletlerin yetkili makamlarının temsilcilerinden oluşan bir Komisyonda yürütülebilir.
Madde 26
Bilgi Değişimi
1. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşma hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri; bunun yanısıra bu Anlaşmayla uyumsuzluk göstermediği sürece; vergi kaçakçılığını önlemek için gerekli olan bilgiler de dahil olmak üzere, bu Anlaşma kapsamına giren vergilerle ilgili iç mevzuat hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri değişime tabi tutacaklardır. Bilgi değişimi 1 inci maddeyle sınırlı değildir. Bir Akit Devlet tarafından alınan her türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde elde ettiği bilgiler gibi gizli tutulacak ve yalnızca bu Anlaşmada belirtilen vergilerin tahakkuk veya tahsilatına veya cebri icra ya da cezasına veya bu hususlardaki şikayet ve itirazlara bakmakla görevli kişi veya makamlara (adli makamlar ve idari kuruluşlar dahil) verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar, sözkonusu bilgileri yalnızca yukarıda belirtilen amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu kişi veya makamlar, sözkonusu bilgileri mahkeme duruşmalarında veya adli kararlar alınırken açıklayabilirler.
2. 1 inci fıkra hükümleri, hiçbir surette Akit Devletlerden birini:
a) Kendinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına veya idari alışkanlıklarına uymayacak idari önlemler alma;
b) Kendinin veya diğer Akit Devletin mevzuatı veya normal idari işlemleri çerçevesinde elde edilemeyen bilgileri sunma;
c) Herhangi bir ticari, sınai, mesleki sırrı veya ticari işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti kamu düzenine aykırı düşen bilgileri verme yükümlülüğü altına sokacak şekilde yorumlanamaz.
Madde 27
Diplomasi ve Konsolosluk Memurları
Bu Anlaşmanın hiçbir hükmü, diplomasi ve konsolosluk memurlarının devletler hukukunun genel kuralları ve özel anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları mali ayrıcalıkları etkilemeyecektir.
Madde 28
Vergi Memurları
1. Bir Akit Devlette kaynakta tevkif yoluyla alınan vergiler, sözkonusu vergilerin tahsilat hakkının bu anlaşma hükümlerinden etkilenmesi halinde, mükellefin veya mükellefin mukim olduğu Devletin talebi üzerine iade edilecektir.
2. Vergi iadesine ilişkin talepler, iadeyi yapmakla yükümlü Akit Devletin vergi iadesine ilişkin mevzuatında öngörülen belirlenmiş zamanlar içinde yerine getirilecek ve bu Anlaşmada sağlanan indirimlere ilişkin uygulamaya hak kazanılması halinde de, mükellefin mukim olduğu Akit Devletin gerekli koşulların varlığını teyit eden resmi bir belgesi eklenecektir.
3. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu maddenin uygulanma şeklini, bu Anlaşmanın 25 inci maddesine göre, karşılıklı anlaşma yoluyla tespit edeceklerdir.
BÖLÜM VI
SON HÜKÜMLER
Madde 29
Yürürlüğe Girme
1. Akit Devletlerden herbiri, bu Anlaşmanın yürürlüğe konulması için öngörülen işlemlerin tamamlandığını diğerine bildirecektir. Bu Anlaşma, bu bildirimlerden sonuncusunun alındığı günü takip eden ikinci ayın birinci günü yürürlüğe girecektir.
2. Hükümleri, bu Anlaşmanın yürürlüğe girdiği yılı izleyen takvim yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan herhangi bir vergilendirme dönemine ilişkin vergilere uygulanacaktır.
3. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve İtalya Cumhuriyeti Hükümeti arasında 29 Eylül 1981 tarihinde Ankara’da imzalanan ve onay belgeleri teati edilen deniz ve hava taşımacılığından sağlanan gelirlerin çifte vergilendirilmesini önlemeye ilişkin mevcut Anlaşma yürürlükten kalkacak ve bu maddenin 2 nci fıkra hükümleri uyarınca bu Anlaşmanın uygulanacağı vergiler yönünden hüküm ifade etmeyecektir.
Madde 30
Yürürlükten Kalkma
Bu Anlaşma, Akit Devletlerden biri tarafından feshedilinceye kadar yürürlükte kalacaktır. Akit Devletlerden biri, Anlaşmayı, Anlaşmanın yürürlüğe girme tarihinden itibaren beş yıllık bir süre geçtikten sonra, herhangi bir takvim yılının bitiminden en az altı ay önce diplamatik yollardan fesih ihbarnamesi vermek suretiyle feshedebilir. Bu durumda Anlaşma, fesih ihbarnamesinin verildiği yılı izleyen yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan herhangi bir vergilendirme dönemine ilişkin vergiler için hüküm ifade etmeyecektir.
Bu hususları teyiden, iki Devletin tam yetkili temsilcileri bu Protokolü imzaladılar.
Türkçe, İtalyanca ve İngilizce dillerinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, Ankara’da 27 Temmuz 1990 tarihinde iki örnek düzenlenmiştir. Ancak tereddüt halinde İngilizce metin geçerli olacaktır.
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına İtalya Cumhuriyeti adına
PROTOKOL
Türkiye Cumhuriyeti ile İtalya Cumhuriyeti arasında gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleme ve vergi kaçakçılığına engel olma Anlaşmasını imzalayan taraflar, aşağıdaki hükümlerin Anlaşmanın bir bölümünü oluşturduğu hususunda anlaşmışlardır.
I. 4 üncü Maddeye Ek :
4 üncü maddenin 1 inci fıkrasının ikinci cümlesi hükümlerine ilişkin olarak, Akit devletlerin birinde dar mükellef statüsüne tabi olan bir kişi, bu Anlaşma yönünden o devlette mukim kabul edilmeyecektir.
II. 7 nci Maddeye Ek :
7 nci maddenin 1 inci fıkrasıyla ilgili olarak, bir işyerinden yapılan mal veya ticari eşya satışının aynısı veya benzerinin gerçekleştirilmesinden veya diğer ticari faaliyetlerin aynısı veya benzerinin yürütülmesinden elde edilen kazanç, bu işyerine atfedilebilir. Ancak bunun için bu işleme, işyerinin bulunduğu devlette vergiden kaçınma amacıyla başvurulduğunun kanıtlanması gerekir.
III. 7 nci Maddeye Ek :
7 nci maddenin 3 üncü fıkrasıyla ilgili olarak, (gerçek harcamaların geri verilmesi hariç) işyerince, teşebbüsün merkezine veya diğer bürolarına ihtira beratı, patent veya diğer hakların kullanılması karşlığında yapılan gayrimaddi hak bedeli, ücret veya diğer benzeri ödemelerin; verilen hizmet veya yönetim karşılığında ödenen komisyonun veya bankacılık teşebbüsünün durumu hariç olmak üzere, işyerine ödünç verilen paralar karşılığında faiz olarak yapılan ödemelerin indirilmesine müsaade edilmeyecektir.
IV. 7 nci Maddeye Ek :
7 nci maddenin 3 üncü fıkrasıyla ilgili olarak, “işyerinin amaçları için yapılan giderler” ifadesi, işyerinin faaliyeti ile doğrudan doğruya bağlantılı giderleri ifade eder.
V. 10, 11 ve 12 nci Maddelere Ek :
“Gerçek lehdar” teriminin, bir üçüncü ülke mukiminin Türkiye veya İtalya’dan elde ettiği temettü, faiz ve gayrimaddi hak bedelleri açısından bu Vergi Anlaşmasından yararlanmasını önleme yönünde yoruma tabi tutulacağı, ancak bu sınırlamanın, Akit Devletlerin mukimlerini de kapsayacak şekilde uygulanmayacağı hususunda anlaşılmıştır.
VI. 10 uncu Maddeye Ek :
10 uncu maddenin 3 üncü fıkrasıyla ilgili olarak, Türkiye açısından temettülerin, yatırım fonu ve yatırım ortaklıklarından elde edilen gelirleri de kapsadığı anlaşılacaktır.
VII. 25 inci Maddeye Ek :
25 inci maddenin 1 inci fıkrasıyla ilgili olarak, “iç mevzuatta öngörülen usullere bakılmaksızın” ifadesi, başvurunun bu anlaşmaya göre yapılmayan bir vergi tahakkukuna ilişkin olması halinde, her halükarda ihtilafların çözümü hakkında önleyici mahiyet arz eden milli usullerin bir alternatifi olmadığı yönünde anlaşılacaktır.
VIII. 28 nci Maddeye Ek :
28 inci maddenin 3 üncü fıkrasının, bu Anlaşmanın vergileme konusunda sağladığı indirimlere ilişkin diğer uygulamaların yerine getirilmesi bakımından Akit devletlerin yetkili makamlarını etkilemeyeceği anlaşılmıştır.
Bu hususları teyiden, iki Devletin tam yetkili temsilcileri bu Protokolü imzaladılar.
Türkçe, İtalyanca ve İngilizce dillerinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, Ankara’da 27 Temmuz 1990 tarihinde iki örnek düzenlenmiştir. Ancak tereddüt halinde İngilizce metin geçerli olacaktır.