Norveç

Karar No: 2011/1729

Karar Tarihi: 21.4.2011
Resmi Gazete No: 27947 (Mük.)
Resmi Gazete Tarihi: 28.5.2011
 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE NORVEÇ KRALLIĞI ARASINDA GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE VERGİ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA ANLAŞMASI

 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE NORVEÇ KRALLIĞI HÜKÜMETİ

Gelir üzerinden alınan vergilerde çifte vergilendirmeyi önleyen ve vergi kaçakçılığına engel olan bir anlaşma yapmak isteğiyle,

Aşağıdaki şekilde anlaşmışlardır:

Madde 1

Kapsanan Kişiler

Bu Anlaşma, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanacaktır.

Madde 2

Kavranan Vergiler

1. Bu Anlaşma, ne şekilde alındığına bakılmaksızın, bir Akit Devlet veya politik alt bölümleri ya da mahalli idareleri adına gelir üzerinden alınan vergilere uygulanacaktır.

2. Menkul veya gayrimenkul varlıkların devrinden doğan kazançlara uygulanan vergiler ile teşebbüsler tarafından ödenen ücret ya da maaşların toplam tutarı üzerinden alınan vergiler ve bunun yanısıra sermaye değer artışlarına uygulanan vergiler de dahil olmak üzere toplam gelir veya gelirin unsurları üzerinden alınan tüm vergiler, gelir üzerinden alınan vergiler olarak kabul edilecektir.

3. Anlaşmanın uygulanacağı mevcut vergiler özellikle:

a) Norveç yönünden:

(i) genel gelirler üzerinden alınan vergi;

(ii) kişisel gelirler üzerinden alınan vergi;

(iii) petrol gelirleri üzerinden alınan özel vergi;

(iv) hidroelektrik güç üretiminden elde edilen gelirler üzerinden alınan kaynak kira vergisi;

(v) temettüler üzerinden alınan stopaj vergisi; ve

(vi) mukim olmayan sanatçı vb.’ne yapılan ödemeler üzerinden alınan vergi;

(bundan böyle “Norveç vergisi” olarak bahsedilecektir);

b) Türkiye yönünden:

(i) gelir vergisi; ve

(ii) kurumlar vergisi;

(bundan böyle “Türk vergisi” olarak bahsedilecektir.)

4. Anlaşma aynı zamanda, Anlaşmanın imza tarihinden sonra mevcut vergilere ilave olarak veya onların yerine alınan ve mevcut vergilerle aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen vergilere de uygulanacaktır. Akit Devletlerin yetkili makamları, vergi mevzuatlarında yapılan önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.

Madde 3

Genel Tanımlar

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, metin aksini gerektirmedikçe:

a) i) “Norveç” terimi, Norveç Krallığını ifade eder ve Norveç Krallığı topraklarını, iç sularını, kara sularını ve uluslararası hukuka uygun olarak deniz yatağı, toprak altı ve bunların doğal kaynaklarına ilişkin haklarını kullandığı kara sularının ötesindeki alanları kapsar; terim, Svalbard, Jan Mayen ve Norveç’e bağlı yerleri (“biland”) kapsamaz;

ii) “Türkiye” terimi, kara suları dahil olmak üzere, Türkiye’nin sahip olduğu egemenlik alanını, bunun yanı sıra uluslararası hukuka uygun olarak doğal kaynakların aranması, işletilmesi ve korunması amacıyla yargı yetkisi veya egemenlik haklarına sahip olduğu deniz alanlarını ifade eder;

b) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet terimleri metnin gereğine göre, Norveç veya Türkiye anlamına gelir;

c) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi, bir şirketi ve kişilerin oluşturduğu diğer herhangi bir kuruluşu kapsar;

d) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme yönünden kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına gelir;

e) “Bir Akit Devlet teşebbüsü” ve “diğer Akit Devlet teşebbüsü” terimleri, sırasıyla, bir Akit Devlet mukimi tarafından işletilen bir teşebbüsü ve diğer Akit Devlet mukimi tarafından işletilen bir teşebbüsü ifade eder;

f) “Uluslararası trafik” terimi, yalnızca diğer Akit Devletin sınırları içinde gerçekleştirilen gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtası işletmeciliği hariç olmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsü tarafından gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtası işletilerek yapılan her türlü taşımacılığı ifade eder;

g) “Yetkili makam” terimi;

(i) Norveç ‘de, Maliye Bakanını veya Bakanın yetkili temsilcisini;

(ii) Türkiye’de, Maliye Bakanını veya Bakanın yetkili temsilcisini

ifade eder;

h) Bir Akit Devlete ilişkin “vatandaş” terimi:

(i) o Akit Devletin uyrukluğu veya vatandaşlığına sahip herhangi bir gerçek kişiyi; ve_:

(ii) o Akit Devlette yürürlükte olan mevzuata göre statü kazanan herhangi bir tüzel kişiliği, ortaklığı veya derneği

ifade eder.

2. Anlaşmanın herhangi bir tarihte bir Akit Devlet tarafından uygulanması bakımından, Anlaşmada tanımlanmamış herhangi bir terim, metin aksini gerektirmedikçe, bu Anlaşmanın uygulandığı vergilerin amaçları bakımından, o tarihte bu Devletin mevzuatında öngörülen anlamı taşıyacak ve bu Devletin yürürlükteki vergi mevzuatında yer alan herhangi bir anlam, bu Devletin diğer mevzuatında bu terime verilen anlama göre üstünlük taşıyacaktır.

Madde 4

Mukim

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, “bir Akit Devletin mukimi” terimi, bu Devlet, herhangi bir politik alt bölümü veya mahalli idaresi de dahil olmak üzere, o Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgah, kanuni ana merkez, yönetim yeri veya benzer yapıda diğer herhangi bir kriter nedeniyle burada vergi mükellefi olan herhangi bir kişi anlamına gelir. Ancak bu terim, yalnızca o Devletteki kaynaklardan elde edilen gelir nedeniyle o Devlette vergiye tabi tutulan herhangi bir kişiyi kapsamaz.

2. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişinin durumu aşağıdaki şekilde belirlenecektir:

a) Bu kişi, yalnızca daimi olarak kalabileceği bir evin bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir evi varsa, bu kişi, yalnızca kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha yakın olduğu (hayati menfaatlerin merkezi olan) Devletin bir mukimi kabul edilecektir;

b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin yer aldığı Devlet saptanamazsa veya her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir evi yoksa bu kişi yalnızca kalmayı adet edindiği evin bulunduğu Devletin bir mukimi kabul edilecektir;

c) Eğer kişinin her iki Devlette de kalmayı adet edindiği bir ev varsa veya her iki Devlette de böyle bir ev söz konusu değilse, bu kişi yalnızca vatandaşı olduğu Devletin mukimi kabul edilecektir;

d) Eğer kişi her iki Devletin de vatandaşıysa veya her iki Devletin de vatandaşı değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşma yoluyla çözeceklerdir.

3. Gerçek kişi dışındaki bir kişi, 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişi yalnızca etkin yönetim merkezinin bulunduğu Devletin bir mukimi kabul edilecektir. Bununla birlikte bu kişi, bir Akit Devlette etkin yönetim merkezine, diğer Akit Devlette kanuni ana merkeze sahip olduğunda, bu kişinin, Anlaşmanın amaçları bakımından hangi Devletin mukimi kabul edileceğini Akit Devletlerin yetkili makamları karşılıklı anlaşma ile belirleyeceklerdir. Böyle bir anlaşmaya varılamadığı takdirde, bu kişi, Anlaşmanın sağlayacağı avantajlar bakımından her iki Akit Devletin de mukimi kabul edilmeyecektir.

Madde 5

İşyeri

1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir teşebbüsün işinin tamamen veya kısmen yürütüldüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına gelir.

2. “işyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alır:

a) yönetim yeri;

b) şube;

c) büro;

d) fabrika;

e) atölye, ve

f) maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı veya doğal kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer.

3. Bir inşaat şantiyesi, yapım, montaj veya kurma projesi veya bunlarla ilgili gözetim faaliyetleri yalnızca 6 ayı aşan bir süre devam etmesi durumunda bir işyeri oluşturur.

4. 1,2 ve 3’üncü fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet teşebbüsü, 14 üncü maddede bahsedilen hizmetlerin dışında, diğer Akit Devlette;

a) herhangi bir oniki aylık dönemde, bir ya da birkaç seferde diğer Akit Devlette toplam 183 günden fazla bulunan bir veya daha fazla gerçek kişi vasıtasıyla faaliyet icra ettiğinde ve teşebbüsün bu süre veya sürelerde diğer Devlette söz konusu gerçek kişi ya da kişilerce ifa edilen hizmetlerden sağladığı gayrisafi gelirin % 50 sinden fazlasının bu teşebbüsün etkin ticari faaliyetlerine atfedilmesi durumunda, veya

b) söz konusu faaliyetlerin, diğer Devlette bu hizmetleri ifa eden ya da bu hizmetleri ifa etmek amacıyla bu diğer Devlette bulunan bir veya daha fazla gerçek kişi (diğer teşebbüs adına söz konusu hizmetleri ifa eden ve ifa ettiği bu hizmetler dolayısıyla ilk bahsedilen teşebbüsün gözetimi, yönetimi veya kontrolü altında bulunmayan bir gerçek kişi hariç) vasıtasıyla aynı veya bağlı projeler için, herhangi bir oniki aylık dönemde bir ya da birkaç seferde toplam 183 günü aşan bir sürede icra edilmesi durumunda, bu faaliyetler, 5 inci fıkrada belirtilen ve işe ilişkin sabit bir yerden yapılması durumunda o fıkra hükümleri uyarınca bu yeri bir işyeri haline getirmeyen nitelikteki faaliyetlerle sınırlı olmadıkça, bu hizmetleri sunmak için diğer Devlette yürütülen faaliyetlerin, teşebbüsün diğer Devlette bulunan bir işyeri vasıtasıyla yürütüldüğü kabul olunacaktır.

5. Bu maddenin daha önceki hükümleri ile bağlı kalınmaksızın, “işyeri” teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul edilecektir:

a) Tesislerin, teşebbüse ait malların veya ticari eşyanın yalnızca depolanması veya teşhiri amacıyla kullanılması;

b) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının, yalnızca depolama veya teşhir amacıyla elde tutulması;

c) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının, yalnızca bir başka teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması;

d) İşe ilişkin sabit bir yerin, yalnızca teşebbüse mal veya ticari eşya satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması;

e) İşe ilişkin sabit bir yerin, teşebbüs için yalnızca hazırlayıcı veya yardımcı nitelik taşıyan diğer herhangi bir işin yürütülmesi amacıyla elde tutulması;

f) İşe ilişkin sabit yerdeki bütün faaliyetlerin bir arada yürütülmesi sonucunda oluşan faaliyetin hazırlayıcı veya yardımcı nitelikte olması şartıyla, işe ilişkin sabit bir yerin yalnızca a) ila e) bentlerinde bahsedilen faaliyetlerin birini veya birkaçını bir arada yürütmek amacıyla elde tutulması.

6. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri ile bağlı kalınmaksızın, bir kişi -7 nci fıkranın uygulanacağı bağımsız nitelikteki bir acente dışında-bir Akit Devlette, diğer Akit Devletin bir teşebbüsü adına hareket ederse, bu teşebbüs, aşağıda belirtilen şartlarla, bu kişinin teşebbüs için gerçekleştirdiği her türlü faaliyet dolayısıyla ilk bahsedilen Akit Devlette bir işyerine sahip kabul edilecektir:

a) Bu kişi, o Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa, söz konusu kişinin faaliyetleri 5 inci fıkrada belirtilen ve işe ilişkin sabit bir yerden yapılması durumunda, o fıkra hükümleri uyarınca bu yeri işyeri haline getirmeyen nitelikteki faaliyetlerle sınırlı olmadıkça; veya

b) Bu kişi, böyle bir yetkisi olmamasına rağmen, teşebbüs adına düzenli olarak sevk ettiği mallardan veya ticari eşyadan ilk bahsedilen Devlette mutaden mal veya ticari eşya stoku bulundurursa.

7. Bir teşebbüs, bir Akit Devlette işlerini yalnızca kendi işlerine olağan şekilde devam eden bir simsar, genel komisyon acentesi veya bağımsız statüde diğer herhangi bir acente vasıtasıyla yürüttüğü için bu Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır.

8. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket, diğer Akit Devletin mukimi olan veya bu diğer Devlette ticari faaliyette bulunan (bir işyeri vasıtasıyla veya diğer bir şekilde) bir şirketi kontrol eder ya da onun tarafından kontrol edilirse, bu şirketlerden herhangi biri diğeri için bir işyeri oluşturmayacaktır.

Madde 6

Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir

1. Bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette bulunan gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde edilen gelir dahil), bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. “Gayrimenkul varlık” terimi, söz konusu varlığın bulunduğu Akit Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. Terim her halükarda gayrimenkul varlığa müteferri varlıkları (tarım ve ormancılık ile balık ve deniz ürünleri üretimi ve yetiştiriciliğinde kullanılan araçlar ve hayvanlar dahil), özel hukuk hükümlerinin uygulanacağı gayrimenkul mülkiyetine ilişkin hakları, gayrimenkul intifa haklarını ve maden ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların işletilmesi veya işletme hakkı karşılığında doğan sabit ya da değişken ödemeler üzerindeki hakları kapsayacak; gemiler ve uçaklar gayrimenkul varlık olarak değerlendirilmeyecektir.

3. 1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan kullanımından, kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde kullanımından elde edilen gelire uygulanacaktır.

4. 1 inci ve 3 üncü fıkra hükümleri aynı zamanda, bir teşebbüsün gayrimenkul varlıklarından elde edilen gelir ile serbest meslek faaliyetlerinin icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelire de uygulanacaktır.

Madde 7

Ticari Kazançlar

1. Bir Akit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, söz konusu teşebbüs diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunmadıkça, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen şekilde ticari faaliyette bulunursa, teşebbüsün kazançları, yalnızca işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. 3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunduğunda, her iki Akit Devlette de bu işyerine atfedilecek kazanç, bu işyeri aynı veya benzer koşullar altında, aynı veya benzer faaliyetlerde bulunan, ayrı ve bağımsız bir teşebbüs olsaydı ve işyerini oluşturduğu teşebbüsten tamamen bağımsız bir nitelik kazansaydı ne kazanç elde edecek ise aynı miktarda bir kazanç olacaktır.

3. Bir işyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette veya başka yerde yapılan, yönetim ve genel idare giderleri de dahil olmak üzere, işyerinin amaçlarına uygun olan giderlerin indirilmesine müsaade edilecektir.

4. Bir işyerine, bu işyeri tarafından teşebbüs adına yalnızca mal veya ticari eşya satın alınması dolayısıyla hiç bir kazanç affedilmeyecektir.

5. Bundan önceki fıkraların amaçları bakımından, bir işyerine atfedilen kazanç, aksine makul ve geçerli bir neden olmadıkça her yıl aynı yöntemle belirlenecektir.

6. Kazanç, bu Anlaşmanın diğer maddelerinde ayrı olarak düzenlenen gelir unsurlarını da kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu madde hükümlerinden etkilenmeyecektir.

Madde 8

Deniz, Hava ve Kara Taşımacılığı

1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtası işletmeciliğinden elde ettiği kazançlar, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

2. 1 inci fıkra hükümleri aynı zamanda, bir ortaklığa, bir ortak teşebbüse veya uluslararası faaliyet gösteren bir acenteye iştirak dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır.

3. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri, Norveç, Danimarka ve İsveç ortak hava taşımacılık konsorsiyumu olan İskandinav Hava Yolları Sistemi (SAS)’nin elde ettiği kazançlara, yalnızca İskandinav Hava Yolları Sistemi (SAS)’nin Norveçli ortağı SAS Norge AS’ın bu organizasyondaki hissesi oranında uygulanacaktır.

Madde 9

Bağımlı Teşebbüsler

1. a) Bir Akit Devlet teşebbüsü doğrudan veya dolaylı olarak diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığın da, veya

b) Aynı kişiler, doğrudan veya dolaylı olarak bir Akit Devlet teşebbüsünün ve diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında,

ve her iki halde de, iki teşebbüs arasındaki ticari veya mali ilişkilerde oluşan veya oluşturulan koşullar, bağımsız teşebbüsler arasında oluşması gereken koşullardan farklılaştığında, bu şartlar altında, teşebbüslerden birisinde olması gereken, fakat bu koşullar nedeniyle kendini göstermeyen kazanç, o teşebbüsün kazancına eklenir ve buna göre vergilendirilebilir.

2. Bir Akit Devletin kendi teşebbüsünün kazancına dahil edip vergilendirdiği kazanç, bu diğer Devlette vergilendirilen diğer Akit Devletin bir teşebbüsünün kazancını içermesi ve aynı zamanda, ilk bahsedilen Devletin kavradığı bu kazancın, iki bağımsız teşebbüs arasında olması gereken koşullar göz önünde tutularak, bu ilk bahsedilen Devletçe yürütülen hesaplamalar sonucunda belirlenen kazanç olması durumunda, diğer Devlet bu belirlemenin yerinde olduğu kanaatine varırsa, söz konusu kazanç üzerinden alınan verginin miktarında gerekli düzeltmeleri yapacaktır. Bu düzeltme yapılırken, bu anlaşmanın diğer hükümleri göz önünde tutulacak ve gerektiğinde Akit Devletlerin yetkili makamları birbirlerine danışacaklardır.

Madde 10

Temettüler

1. Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket tarafından diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber söz konusu temettüler, temettüyü ödeyen şirketin mukim olduğu Akit Devlette ve bu Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, temettünün gerçek lehdarı diğer Akit Devletin bir mukimi ise, bu şekilde alınacak vergi aşağıdaki oranları aşmayacaktır:

a) temettünün gerçek lehdarı, temettü ödeyen şirketin sermayesinin doğrudan doğruya en az yüzde 20 sini elinde tutan bir şirket (ortaklık hariç) ise, söz konusu temettülerin diğer Devlette vergiden istisna edilmesi koşuluyla, gayrisafi temettü tutarının yüzde 5 i;

b) diğer Devlette vergiden istisna edilmesi koşuluyla, temettülerin;

(i) Norveç yönünden: Devlet Emeklilik Fonu (Statens Pensjonsfond);

(ii) Türkiye yönünden: Sosyal Güvenlik Fonu tarafından elde edilmesi halinde gayrisafi temettü tutarının yüzde 5 i;

c) tüm diğer durumlarda gayrisafi temettü tutarının yüzde 15’i.

Bu fıkra, temettülerin ödendiği kazançlar yönünden şirketin vergilendirilmesini etkilemeyecektir.

3. Bu maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, intifa senetlerinden veya intifa haklarından, kurucu hisse senetlerinden veya alacak niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer haklardan elde edilen gelirleri, bunun yanı sıra, dağıtımı yapan şirketin mukim olduğu Devletin mevzi’itina göre, vergileme yönünden hisse senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören diğer şirket haklarından elde edilen gelirleri ifade eder.

4. Diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunan bir Akit Devlet şirketinin kazancı, 7 nci maddeye göre vergilendirildikten sonra, kalan kısım üzerinden, işyerinin bulunduğu Akit Devlette ve bu maddenin 2(a) bendine göre vergilendirilebilir.

5. Bir Akit Devlet mukimi olan temettünün gerçek tehdarı, temettüyü ödeyen şirketin mukim olduğu diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette yer alan sabit bir yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve söz konusu temettü elde ediş olayı ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına göre 7 nci veya 14 üncü madde hükümleri uygulanacaktır.

6. Bu maddenin 4 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimi olan bir şirket diğer Akit Devlette kazanç veya gelir elde ettiğinde, bu diğer Devlet, temettülerin kendi mukimlerinden birine ödenmesi veya temettü elde ediş olayı ile bu diğer Devlette bulunan bir işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunması durumları hariç olmak üzere, bu şirket tarafından ödenen temettüler üzerinden herhangi bir vergi alamayacağı gibi, ödenen temettülerin veya dağıtılmamış kazancın tamamen veya kısmen bu diğer Devlette elde edilen kazançtan veya gelirden oluşması durumunda bile, bu şirketin dağıtılmayan kazançları üzerinden bir dağıtılmayan kazanç vergisi alamaz.

Madde 11

Faiz

1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen faiz, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber söz konusu faiz, elde edildiği Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak faizin gerçek lehdan diğer Akit Devletin bir mukimi ise, bu şekilde alınacak vergi aşağıdaki oranları aşmayacaktır:

a) faizin;

A) Norveç yönünden:

(i) Devlet Emeklilik Fonu’na (Statens Pensjonsfond);

(ii) Norveç ihracat Kredileri Garanti Kurumu’na (Garantiinstituttet for Eksportkreditt);

(iii) Eksportfinans ASA ile Norveç Hükümeti arasındaki Sözleşme 108’e göre, faizin tamamının veya büyük bir kısmının Norveç Hükümeti’ne aktarılması şartıyla, Eksportfinans ASA’ya;

B) Türkiye yönünden:

(i) Sosyal Güvenlik Fonu’na;

(ii) Türkiye ihracat ve Kredi Bankası’na

ödenmesi halinde, faizin gayrisafi tutarının % 5 i.,

b) faizin bir bankaya ödenmesi halinde, faizin gayrisafi tutarının yüzde 10 u;

c) tüm diğer durumlarda faizin gayrisafi tutarının yüzde 15’i.

3. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin Hükümetine veya Merkez Bankası’na ödenen faiz, ilk bahsedilen Devlette vergiden muaf tutulacaktır.

4. Bu maddede kullanılan “faiz” terimi, ipotek garantisine bağlı olsun olmasın, kamu menkul kıymetleri, tahvil veya borç senetlerinden elde edilen gelirler ile her nevi alacaktan doğan gelirleri ve gelirin elde edildiği Devletin vergi mevzuatına göre ikrazat geliri sayılan diğer bütün gelirleri ifade eder.

5. Bir Akit Devlet mukimi olan faizin gerçek lehdarı, faizin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette yer alan sabit bir yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve söz konusu faizin ödendiği alacak ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına göre, 7 nci veya 14 üncü madde hükümleri uygulanacaktır.

6. Bir Akit Devletin kendisi, politik alt bölümü, mahalli idaresi ya da bu Devletin bir mukimi tarafından ödenen faizin, o Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi, bir Akit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette faiz ödemeye neden olan borç-alacak ilişkisiyle bağlantılı bir işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve faiz bu işyeri veya sabit yerden kaynaklandığında, söz konusu faizin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.

7. Alacak karşılığında ödenen faizin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri yalnızca en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.

Madde 12

Gayrimaddi Hak Bedelleri

1. Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedelleri, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bununla beraber, söz konusu gayrimaddi hak bedelleri elde edildikleri Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı diğer Akit Devletin bir mukimi ise, bu şekilde alınacak vergi gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10 unu aşmayacaktır.

3. Bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” terimi, sinema filmleri ile radyo ve televizyon kayıtları dahil olmak üzere, edebi, sanatsal veya bilimsel her nevi telif hakkının, her nevi patentin, alameti farikanın, desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin kullanımı, kullanım hakkı veya satışı karşılığında veya sınai, ticari veya bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikimi için veya sınai, ticari veya bilimsel teçhizatın kullanımı veya kullanım hakkı karşılığında yapılan her türlü ödemeyi ifade eder.

4. Bir Akit Devlet mukimi olan gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı, söz konusu bedelin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bu diğer Devlette yer alan sabit bir yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve söz konusu bedelin ödendiği hak veya varlık ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına göre, 7 nci veya 14 üncü madde hükümleri uygulanacaktır.

5. Bir Akit Devletin kendisi, politik alt bölümü, mahalli idaresi ya da bu Devletin bir mukimi tarafından ödenen gayrimaddi hak bedelinin, o Devlette elde edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, gayrimaddi hak bedelini ödeyen kişi, bir Akit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette gayrimaddi hak bedelini ödemeye neden olan hak veya varlık ile bağlantılı bir işyerine veya sabit bir yere sahip olduğunda ve gayrimaddi hak bedeli bu işyeri veya sabit yerden kaynaklandığında, söz konusu gayrimaddi hak bedelinin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.

6. Kullanım, hak veya bilgi karşılığında ödenen gayrimaddi hak bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ile gerçek lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri yalnızca en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.

Madde 13

Sermaye Değer Artış Kazançları

1. Bir Akit Devlet mukimince, diğer Akit Devlette yer alan ve 6 ncı maddede belirtilen gayrimenkul varlıkların elden çıkarılmasından sağlanan kazançlar, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyerinin ticari varlığına dahil menkul varlıkların veya bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı sabit bir yere ait menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar, bu işyerinin (yalnız veya tüm teşebbüsle birlikte) veya sabit yerin elden çıkarılmasından doğan kazanç da dahil olmak üzere, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

3. Bir Akit Devlet teşebbüsünün, uluslararası trafikte işletilen gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtalarının veya söz konusu gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtalarının işletilmesiyle ilgili menkul varlıkların elden çıkarılmasından sağladığı kazançlar, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

4. Bir şirketin varlıkları, doğrudan ya da dolaylı olarak esas itibariyle bir Akit Devlette bulunan gayrimenkul varlıklardan oluştuğunda, sermayeyi temsil eden hisse senetlerinin elden çıkarılmasından doğan kazançlar, bu Devlette vergilendirilebilir.

5. Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devletin bir mukimince çıkarılan hisse senedi, tahvil veya diğer finansal araçların elden çıkarılmasından sağladığı kazançlar, iktisap ve elden çıkarma arasındaki süre bir yılı aşmadığı takdirde bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

6. Bundan önceki fıkralarda değinilenlerin dışında kalan varlıkların elden çıkarılmasından sağlanan kazançlar, yalnızca elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilecektir.

Madde 14

Serbest Meslek Faaliyetleri

1. Bir Akit Devletin mukimi olan bir gerçek kişinin serbest meslek hizmetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Bununla beraber bu hizmet veya faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer:

a) bu kişi, bu diğer Devlette, söz konusu hizmet veya faaliyetleri icra etmek amacıyla sürekli kullanabileceği sabit bir yere sahip ise; veya

b) bu kişi, bu diğer Devlette, söz konusu hizmet veya faaliyetleri icra etmek amacıyla, 12 aylık herhangi bir kesintisiz dönemde, bir veya birkaç seferde toplam 183 gün veya daha uzun bir süre kalırsa,

söz konusu gelir aynı zamanda bu diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.

Böyle bir durumda, olayına göre, yalnızca söz konusu sabit yere atfedilebilen gelir ya da yalnızca bu diğer Devlette bulunulan süre içerisinde icra edilen hizmet veya faaliyetlerden elde edilen gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün serbest meslek hizmetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Bununla beraber, bu hizmet veya faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer

a) teşebbüs, söz konusu hizmet veya faaliyetleri icra etmek üzere bu diğer Devlette bir işyerine sahip olursa; veya

b) hizmet veya faaliyetlerin icra edildiği süre veya süreler, 12 aylık herhangi bir kesintisiz dönemde toplam 183 günü aşarsa,

söz konusu gelir aynı zamanda bu diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.

Böyle bir durumda, olayına göre, yalnızca söz konusu işyerine veya bu diğer Devlette icra edilen hizmet ya da faaliyetlere atfedilebilen gelir bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

3. Bir Akit Devlet gerçek kişisi veya teşebbüsü, önceki fıkralar uyarınca diğer Akit Devlette vergilendirildiğinde, bu gerçek kişi veya teşebbüs, söz konusu gelir bu teşebbüsün diğer Devlette bulunan işyerine atfedilebilen bir gelirmiş gibi, bu diğer Devlette, bu Anlaşmanın 7 nci maddesi hükümlerine göre vergilendirilmeyi tercih edebilir. Bu tercih, diğer Devletin, söz konusu gelir üzerinden tevkifat suretiyle vergi alma hakkını etkilemeyecektir.

4. “Serbest meslek faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak yürütülen bilimsel, edebi, sanatsal, eğitici veya öğretici faaliyetleri, bunun yanı sıra doktorların, avukatların, mühendislerin, mimarların, dişçilerin ve muhasebecilerin bağımsız faaliyetlerini kapsamına alır.

Madde 15

Bağımlı Faaliyetler

1. 16, 18, 19 ve 20 nci maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin bir hizmet dolayısıyla elde ettiği maaş, ücret ve diğer benzeri gelirler, bu hizmet diğer Akit Devlette ifa edilmedikçe, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan elde edilen söz konusu gelir bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette ifa ettiği bir hizmet dolayısıyla elde ettiği gelir, eğer:

a) Gelir elde eden kişi, diğer Devlette ilgili mali yıl içinde başlayan veya biten herhangi bir 12 aylık dönemde bir veya bir kaç seferde toplam 183 günü aşmayan bir süre kalırsa, ve

b) Ödeme, ilk bahsedilen Devletin mukimi olan bir işveren tarafından veya bu işveren adına yapılırsa, ve

c) Ödeme, işverenin bu diğer Devlette sahip olduğu bir işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa

yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilecektir.

3. Bu maddenin önceki hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet teşebbüsü tarafından, uluslararası trafikte işletilen bir gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtasında ifa edilen bir hizmet dolayısıyla elde edilen gelir, bu Devlette vergilendirilebilir.

4. Bir Akit Devlet mukiminin, iskandinav Hava Yolları Sistemi (SAS) konsorsiyumu tarafından uluslararası trafikte işletilen bir uçakta ifa edilen bir hizmet dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

Madde 16

Yöneticilere Yapılan Ödemeler

Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlet mukimi olan bir şirketin yönetim kurulu veya aynı ya da benzeri yapıda görev yapan diğer herhangi bir organının üyesi olması dolayısıyla elde ettiği ücret ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

Madde 17

Sanatçı ve Sporcular

1. 7,14 ve 15 inci maddelerin hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimi olan tiyatro, sinema, radyo veya televizyon sanatçısı gibi bir sanatçının veya bir müzisyenin ya da bir sporcunun diğer Akit Devlette bu nitelikteki şahsi faaliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

2. Bir sanatçının ya da sporcunun icra ettiği bu nitelikteki şahsi faaliyetlerden doğan gelir, sanatçının veya sporcunun kendisi adına değil de bir başkası adına tahakkuk ederse, bu gelir 7,14 ve 15 inci maddelerin hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, sanatçı ya da sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlette vergilendirilebilir.

3. Sanatçı veya sporcular tarafından bir Akit Devlette icra edilen faaliyetler dolayısıyla elde edilen gelirlere, bu Devlete yapılan ziyaretin tamamen veya büyük ölçüde, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin, politik alt bölümlerinin veya mahalli idarelerinin kamusal fonlarından karşılanması halinde 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Böyle bir durumda söz konusu gelir, yalnızca sanatçı veya sporcunun mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilir.

Madde 18

Emekli Maaşları, Düzenli Ödemeler ve Nafakalar

1. 19 uncu maddenin 2 nci fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimine geçmiş çalışmalarının karşılığında ödenen emekli maaşları ve diğer benzeri ödemeler, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

2. Bir Akit Devletin mukimi olan bir gerçek kişi tarafından elde edilen ve üzerinde tasarruf hakkına sahip olunan düzenli ödemeler, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Bu fıkrada kullanılan “düzenli ödeme” terimi, tam ve yeterli bir ödemede bulunma yükümlülüğüne bağlı olarak, belirli bir yıl veya ömür boyu, belirli zamanlarda, düzenli olarak ödenecek belirli bir meblağı ifade eder.

3. Bir Akit Devlet mukimine yapılan nafaka ve diğer bakım ödemeleri yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Bununla birlikte, Akit Devletlerden birinin bir mukimi tarafından diğer Akit Devletin bir mukimine yapılan herhangi bir nafaka veya diğer bakım ödemeleri, bu ödemeler için ödeyiciye indirim izni verilmediği sürece, yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilecektir.

Madde 19

Kamu Hizmeti

1. a) Bir Akit Devlete, politik alt bölümüne veya mahalli idaresine, bir gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında bu Devlet, alt bölüm veya idare tarafından yapılan maaş, ücret ve diğer benzeri ödemeler, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

b) Bununla beraber, hizmet diğer Devlette ifa edilirse ve gerçek kişi bu diğer Devletin bir mukimi ise, söz konusu maaş, ücret ve diğer benzeri ödemeler yalnızca bu diğer Akit Devlette vergilendirilecektir. Ancak, bu kişinin;

i) Bu Devletin bir vatandaşı olması; veya

ii) Yalnızca bu hizmeti ifa etmek amacıyla bu Devletin bir mukimi durumuna geçmemiş olması

zorunludur.

2. a) 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlete, politik alt bölümüne veya mahalli idaresine bir gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında, bu Devlet, alt bölüm veya idare tarafından veya bunlarca oluşturulan fonlardan ödenen emekli maaşları ve diğer benzeri ödemeler yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

b) Bununla beraber, gerçek kişinin diğer Akit Devletin bir mukimi ve vatandaşı olması halinde söz konusu emekli maaşları ve diğer benzeri ödemeler yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.

3. Bir Akit Devlet, politik alt bölümü veya mahalli idaresi tarafından yürütülen ticari faaliyetlerle bağlantılı olarak verilen hizmetler karşılığında yapılan maaş, ücret ve diğer benzeri ödemeler ile emekli maaşlarına 15,16, 17 ve 18 inci maddelerin hükümleri uygulanacaktır.

Madde 20

Öğrenciler ve Araştırmacılar

1. Bir Akit Devleti ziyareti sırasında veya hemen öncesinde diğer Akit Devletin mukimi olan ve ilk bahsedilen Devlette yalnızca öğrenim veya mesleki eğitim amacıyla bulunan bir öğrenci veya stajyere, bağış ve burslar dahil olmak üzere, geçimini, öğrenimini veya mesleki eğitimini sağlayabilmesi için bu Devletin dışındaki kaynaklardan yapılan ödemeler, bu Devlette vergilendirilmeyecektir.

2. Benzer şekilde, bir Akit Devletin vatandaşı olan ve diğer Akit Devlette esas itibariyle bilimsel araştırma yapmak amacıyla iki yılı aşmayan bir süre veya süreler için bulunan bir araştırmacıya, söz konusu araştırma karşılığında ilk bahsedilen Devletteki kaynaklardan sağlanan bağış ve burslar, bu diğer Devlette vergilendirilmeyecektir.

3. Kamu yararına değil de özellikle belirli kişi veya kişilerin özel menfaatleri için üstlenilen araştırmalar karşılığında elde edilen bağış veya burslara 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.

Madde 21

Kıyı Ötesi (Offshore) Faaliyetler

1. Bu madde hükümleri, bu Anlaşmanın diğer hükümlerine bakılmaksızın uygulanacaktır.

2. Bu maddenin 3 üncü ve 4 üncü fıkraları saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukimi olan ve diğer Akit Devlette bulunan deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi ile bağlantılı kıyı ötesi (offshore) faaliyetinde bulunan bir kişinin, bu faaliyetleri dolayısıyla, diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunduğu kabul edilecektir.

3. Bu faaliyetlerin, ilgili mali yılda başlayan veya sona eren herhangi bir 12 aylık dönemde toplamda 30 günü aşmayan bir süre yürütülmesi halinde, 2 inci fıkra ile 6 ncı fıkranın b) bendi hükümleri uygulanmayacaktır Ancak, bu fıkranın amaçlan bakımından:

a) Bir başka teşebbüse bağlı olan bir teşebbüs tarafından yürütülen faaliyetler, esasen bağlı olunan teşebbüs tarafından yürütülen faaliyetlerle önemli ölçüde benzer ise, bu faaliyetlerin bağlı olunan teşebbüs tarafından yürütüldüğü kabul edilecektir;

b) (i) bir Akit Devlet teşebbüsü, diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine doğrudan veya dolaylı olarak iştirak ediyorsa, veya

(ii) aynı kişi veya kişiler her iki teşebbüsün yönetim, kontrol veya sermayesine doğrudan veya dolaylı olarak iştirak ediyorsa

iki teşebbüsün bağlı teşebbüs oldukları kabul edilecektir.

4. Bir Akit Devlet teşebbüsünün, bir Akit Devlette, deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi ile bağlantılı faaliyetlerin yapıldığı bir yere veya bu yerler arasında yaptığı malzeme veya personel nakliyesinden veya bu faaliyetlere yardımcı nitelikte olan römorkörlerin veya diğer teknelerin işletilmesinden elde ettiği kazanç, yalnızca teşebbüsün mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilecektir.

5. a) Bu fıkranın (b) bendi saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlette yer alan deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi ile bağlantılı olarak verdiği bir hizmet dolayısıyla elde ettiği maaş, ücret ve diğer benzeri gelirler, diğer Devletin kıyı ötesinde (offshore) ifa edilen hizmetler ile sınırlı olmak üzere bu diğer Devlette vergilendirilebilir. Bununla beraber söz konusu gelir, hizmetin ilk bahsedilen Devletin mukimi olan bir işveren için kıyı ötesinde (offshore) ve ilgili mali yılda başlayan veya sona eren herhangi bir 12 aylık dönemde toplam 30 günü aşmayan bir süre veya sürelerde ifa edilmesi şartıyla, yalnızca ilk bahsedilen Devlette vergilendirilecektir.

b) Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlette deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi ile bağlantılı faaliyetlerin yapıldığı bir yere veya bu yerler arasında malzeme veya personel nakliyesinde kullanılan bir gemi veya uçakta veya bu faaliyetlere yardımcı nitelikte olan römorkörlerde veya diğer teknelerde ifa ettiği hizmet dolayısıyla elde ettiği maaş, ücret ve benzeri gelirler, bu faaliyetleri yürüten teşebbüsün mukim olduğu Devlete vergilendirilebilir.

6. Bir Akit Devlet mukiminin;

a) Arama veya işletme haklarının; veya

b) Diğer Akit Devlette bulunan ve bu diğer Devletteki deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi ile bağlantılı olarak kullanılan varlıkların; veya

c) değerini veya değerinin büyük bir bölümünü, doğrudan veya dolaylı olarak bu tür haklardan veya varlıklardan ya da her ikisinden birden alan hisselerin

elden çıkarılmasından elde ettiği kazançlar, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

Bu fıkrada bahsedilen “arama ve işletme hakları”, diğer Akit Devletteki deniz yatağı veya toprak altı ya da bunların doğal kaynaklarının araştırılması veya işletilmesi sonucu ortaya çıkan varlıklardaki hisse ve menfaatler dahil olmak üzere, söz konusu varlıklara bağlı olan hakları ifade eder.

Madde 22

Diğer Gelirler

1. Bir Akit Devlette doğan ve bu Anlaşmanın önceki maddelerinde açıkça bahsedilmeyen gelir unsurları, bu Devlette vergilendirilebilir.

2. Bu Anlaşmanın önceki maddelerinde açıkça bahsedilmeyen ve iki Akit Devletin de dışında doğan gelir unsurları, yalnızca söz konusu geliri elde eden kişinin mukim olduğu Akit Devlette vergilendirilecektir.

Madde 23

Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi

1. Norveç dışındaki bir ülkede ödenen verginin Norveç vergisinden mahsubunu düzenleyen Norveç mevzuatı hükümleri saklı kalmak üzere (bu maddenin genel prensibini etkilememek şartıyla),

a) Bir Norveç mukimi, bu Anlaşmanın hükümlerine uygun olarak Türkiye’de vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, Norveç, bu mukimin geliri üzerinden alınacak vergiden, Türkiye’de söz konusu gelir üzerinden ödenen gelir vergisine eşit bir tutarın mahsubuna müsaade edecektir.

Bununla beraber söz konusu mahsup, Türkiye’de vergilendirilebilen gelire atfedilebilen, mahsuptan önce hesaplanan gelir vergisi miktarını aşmayacaktır.

b) Anlaşmanın herhangi bir hükmü uyarınca bir Norveç mukimi tarafından elde edilen gelir Norveç’te vergiden istisna edilirse, Norveç, bu geliri de vergi matrahına dahil edebilir, ancak, Türkiye’de elde edilen gelire atfedilebilen gelir vergisi tutarının, gelir üzerinden alınan Norveç vergisinden mahsubuna müsaade edecektir.

2. Türkiye dışındaki bir ülkede ödenen verginin Türk vergisinden mahsubunu düzenleyen Türk mevzuatı hükümleri saklı kalmak üzere (bu hükümler, buradaki genel prensipleri değiştirmeksizin zaman zaman tadil edilebilir),

a) Bir Türkiye mukiminin Norveç’deki kaynaklardan elde ettiği gelir (kazançlar ve vergiye tabi gelirler dahil) üzerinden Norveç mevzuatı gereğince ve bu Anlaşmaya uygun olarak ödenen Norveç vergisinin, söz konusu gelir üzerinden alınacak Türk vergisinden mahsubuna müsaade edilecektir. Bununla birlikte bu mahsup, söz konusu gelire atfedilebilen, mahsuptan önce hesaplanan Türk vergisi miktarını aşmayacaktır.

b) Anlaşmanın herhangi bir hükmü uyarınca bir Türkiye mukimi tarafından elde edilen gelir Türkiye’de vergiden istisna edilirse, Türkiye, bu mukimin geriye kalan geliri üzerinden alınacak vergi miktarını hesaplarken, istisna edilmiş olan geliri de dikkate alabilir.

Madde 24

Ayrım Yapılmaması

1. Bir Akit Devletin vatandaşları, diğer Akit Devlette, bu diğer Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda, özellikle mukimlik yönünden, karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır bir vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır. Bu hüküm, 1 inci madde hükümlerine bakılmaksızın, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olmayan kişilere de uygulanacaktır.

2. Bir Akit Devletin mukimi olan vatansız kişiler, her iki Akit Devlette de, ilgili Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda, özellikle mukimlik yönünden, karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır bir vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.

3. 10 uncu maddenin 4 üncü fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir işyeri, diğer Devlette, bu diğer Devletin aynı faaliyetleri yürüten teşebbüslerine göre daha az lehe bir vergileme ile karşı karşıya kalmayacaktır.

4. 9 uncu maddenin 1 inci fıkrası, 11 inci maddenin 7 nci fıkrası veya 12 nci maddenin 6 nci fıkrası hükümlerinin uygulanacağı durumlar hariç olmak üzene, bir Akit Devlet teşebbüsünce diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen faiz, gayrimaddi hak bedeli ve diğer ödemeler, söz konusu teşebbüsün vergilendirilebilir kazancının belirlenmesi amacıyla, bu ödemeler ilk bahsedilen Devletin bir mukimine yapılmış gibi, aynı koşullarda indirilebilecektir.

5. Bir Akit Devletin, diğer Akit Devletin bir veya birkaç mukimi tarafından, doğrudan veya dolaylı olarak, kısmen veya tamamen sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri, ilk bahsedilen Devlette, bu Devletin diğer benzeri teşebbüslerinin tabi oldukları veya olabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır bir vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.

6. Bu hükümler, bir Akit Devletin kendi mukimlerine şahsi veya ailevi durumlar dolayısıyla uyguladığı şahsi indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini diğer Akit Devletin mukimlerine de uygulamak zorunda olduğu yönünde anlaşılmayacaktır.

Madde 25

Karşılıklı Anlaşma Usulü

1. Bir kişi, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin işlemlerinin kendisi için bu Anlaşma hükümlerine uygun düşmeyen bir vergileme yarattığı veya yaratacağı kanaatine vardığında, bu Devletlerin iç mevzuatlarında öngörülen çözüm yollarıyla bağlı kalmaksızın, durumu mukimi olduğu Akit Devletin yetkili makamına veya durumu 24 üncü maddenin 1 inci fıkrasına uygun düşerse, vatandaşı olduğu Akit Devletin yetkili makamına arz edebilir. Söz konusu müracaat, Anlaşma hükümlerine aykırı düşen bir vergilemeyle sonuçlanan eylemin ilk bildiriminden itibaren üç yıl içerisinde yapılmalıdır.

2. Söz konusu yetkili makam, itirazı haklı bulur ancak kendisi tatminkar bir çözüme ulaşamaz ise, Anlaşmaya ters düşen vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devletin yetkili makamıyla karşılıklı anlaşma yoluyla konuyu çözmeye gayret sarf edecektir. Anlaşmaya varılan her husus, Akit Devletlerin iç mevzuatlarında öngörülen zamanaşımı sürelerine bakılmaksızın uygulanacaktır.

3. Akit Devletlerin yetkili makamları, Anlaşmanın yorumundan veya uygulanmasından kaynaklanan her türlü güçlüğü veya tereddüdü karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret göstereceklerdir. Yetkili makamlar aynı zamanda, Anlaşmada ele alınmayan durumlardan kaynaklanan çifte vergilendirmenin ortadan kaldırılması için de birbirlerine danışabilirler.

4. Akit Devletlerin yetkili makamları, bundan önceki fıkralarda belirtilen hususlarda anlaşmaya varabilmek için birbirleriyle, kendilerinden veya temsilcilerinden oluşan bir Komisyon kanalı da dahil olmak üzere, doğrudan haberleşebilirler.

Madde 26

Bilgi Değişimi

1. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşma hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili bilgileri veya Anlaşma ile uyumsuzluk göstermediği surece Akit Devletler, politik alt bölümleri veya mahalli idareleri adına alınan her tür ve tanımdaki vergilerle ilgili iç mevzuat hükümlerinin uygulanması veya idaresi ile ilgili olduğu düşünülen bilgileri değişime tabi tutacaklardır. Bilgi değişimi 1 inci ve 2 nci maddelerle sınırlı değildir.

2. Bir Akit Devlet tarafından 1 inci fıkra uyarınca alınan her türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde elde ettiği bilgiler gibi gizli tutulacak ve yalnızca 1 inci fıkrada bahsedilen vergilerin tahakkuk veya tahsilleri veya cebri icra ya da kovuşturmasıyla veya bu hususlardaki itirazlara bakmakla görevli kişi veya makamlara (adli makamlar ve idari kuruluşlar dahil) veya bunları denetlemekle görevli olan kişilere verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar söz konusu bilgileri yalnızca bu amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu kişi veya makamlar, söz konusu bilgileri mahkeme duruşmalarında veya adli kararlar alınırken açıklayabilirler. Yukarıdaki hükümlere bakılmaksızın, bir Akit Devlet tarafından alınan bilgi, bu bilginin her iki Devletin mevzuatına göre başka amaçlar için kullanılabilmesi ve bilgiyi sağlayan Devletin yetkili makamının böyle bir kullanıma izin vermesi durumunda, başka amaçlar için kullanılabilir.

3.1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri hiçbir surette bir Akit Devleti:

a) kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına ve idari uygulamalarına aykırı idari önlemler alma;

b) kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatı veya normal idari işlemleri çerçevesinde elde edilemeyen bilgileri sunma;

c) herhangi bir ticari, sınai, mesleki sırrı veya ticari işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti kamu düzenine aykırı düşen bilgileri verme

yükümlülüğü altına sokacak şekilde yorumlanamaz.

4. Bir Akit Devlet tarafından bu madde uyarınca bilgi talep edilmesi durumunda, diğer Akit Devlet, kendi vergi amaçları yönünden bu bilgilere ihtiyacı olmasa bile, talep edilen bilgiyi sağlamak için kendi bilgi toplama yöntemlerini kullanacaktır. Önceki cümlede yer alan yükümlülük, 3 üncü fıkradaki sınırlamalara tabi olmakla birlikte, bu sınırlamalar hiçbir surette bir Akit Devlete, sırf ulusal menfaati olmadığı gerekçesiyle bilgi sağlamayı reddetme hakkı verecek şekilde yorumlanmayacaktır.

5. 3 üncü fıkra hükümleri hiçbir surette bir Akit Devlete, bilginin bir banka, diğer fınansal kurum, temsilci veya bir acente ya da yediemin gibi hareket eden bir kişide bulunması veya bir kişinin sermaye payları ile ilgili olması nedeniyle bu bilgiyi sağlamayı reddetme hakkı verecek şekilde yorumlanmayacaktır.

Madde 27

Tahsilatta Yardımlaşma

1. Akit Devletler, alacaklarının tahsilatında birbirlerine yardım edeceklerdir. Bu yardım 1 inci ve 2 nci maddelerle sınırlı değildir. Akit Devletlerin yetkili makamları, bu maddenin uygulama biçimini karşılıklı anlaşma yoluyla belirleyebilirler.

2. Bu maddede kullanılan “alacak” terimi, bu Anlaşmaya veya Akit Devletlerin taraf olduğu diğer herhangi bir hukuki belgeye aykırı olmadığı sürece, Akit Devletler, politik alt bölümleri ya da mahalli idareleri adına alınan her tür ve tanımdaki vergiler dolayısıyla borçlanılan bir tutarı, bunun yanı sıra faiz, idari cezalar ve bu tutara ilişkin tahsilat veya koruma masraflarını ifade eder.

3. Bir Akit Devletin alacağının, bu Devletin mevzuatı uyarınca icra yoluyla istenebildiği ve borçlunun, o esnada bu Devletin mevzuatı uyarınca alacağın tahsilatını engelleyemediği durumda, söz konusu alacak, bu Devletin yetkili makamının talebi üzerine diğer Akit Devletin yetkili makamınca tahsil edilmek amacıyla kabul edilecektir. Bu alacak, diğer Devlet tarafından, kendi alacağıymış gibi, kendi vergilerinin icrası ve tahsilatına uyguladığı mevzuat hükümlerine göre tahsil edilecektir.

4. Bir Akit Devlet alacağının, bu Devletin kendi mevzuatı uyarınca tahsilatını sağlamak için koruma tedbirleri alabileceği bir alacak olması durumunda, söz konusu alacak, bu Devletin yetkili makamının talebi üzerine, koruma önlemleri almak amacıyla diğer Akit Devletin yetkili makamınca kabul edilecektir. Bu diğer Devlet, bu tür tedbirlerin uygulandığı sırada, alacağın ilk bahsedilen Devlette icra yoluyla alınamayacak veya borçlunun tahsilatı önleme hakkının bulunduğu durumlarda bile, kendi mevzuatı hükümleri uyarınca, bu alacak kendi alacağıymış gibi koruma tedbirleri alacaktır.

5. 3 üncü ve 4 üncü fıkra hükümlerine bakılmaksızın, 3 üncü ve 4 üncü fıkranın amaçlan yönünden bir Akit Devlet tarafından kabul edilen bir alacak, bu Devlette zaman aşımına tabi olmayacak veya niteliği gereği, bu Devletin mevzuatı uyarınca bir alacağa tanınan herhangi bir öncelik, bu alacağa tanınmayacaktır. Bunun yanı sıra, 3 üncü ve 4 üncü fıkranın amaçları bakımından, bir Akit Devlet tarafından kabul edilen bir alacak, bu Devlette, diğer Akit Devletin mevzuatı uyarınca bu alacağa tanınan herhangi bir önceliğe de sahip olmayacaktır.

6. Bir Akit Devlet alacağının varlığı, geçerliliği veya tutarıyla ilgili davalar, diğer Akit Devletin mahkemeleri veya idari kuruluşlarına getirilemez.

7. Bir Akit Devletin, 3 üncü veya 4 üncü fıkra uyarınca bir talepte bulunmasından sonra ve diğer Akit Devletin alacağı tahsil ederek ilk bahsedilen Devlete göndermesinden önceki herhangi bir zamanda, ilgili alacağın,

a) 3 üncü fıkraya göre talepte bulunulması durumunda, ilk bahsedilen Devletin alacağının, bu Devletin mevzuatı uyarınca icra yoluyla işlenebilen ve borçlusunun o esnada bu Devletin mevzuat) uyarınca tahsilatını engelleyemediği, veya

b) 4 üncü fıkraya göre talepte bulunulması durumunda, ilk bahsedilen Devletin alacağının, alacağın tahsilatını sağlamak amacıyla kendi mevzuatı uyarınca koruma tedbirleri alabileceği bir alacak olmaktan çıkması durumunda, ilk bahsedilen Devletin yetkili makamı, diğer Devletin yetkili makamını derhal durumdan haberdar edecek ve ilk bahsedilen Devlet, diğer Devletin tercihi doğrultusunda talebini ya askıya alacak ya da geri çekecektir.

8. Bu madde hükümleri hiçbir şekilde bir Akit Devleti:

a) kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına ve idari uygulamalarına aykırı idari önlemler alma;

b) kamu düzenine aykırı önlemleri alma;

c) Diğer Akit Devletin, olayına göre, kendi mevzuatı ve idari uygulamaları gereğince tahsilat ve korumaya ilişkin gerekli önlemlerin hiç birini almaması durumunda, yardım sağlama;

d) bu Devletin idari külfetinin, diğer Akit Devletin elde edeceği faydadan açık bir şekilde fazla olduğu durumlarda, yardım sağlama yükümlülüğü altına sokacak şekilde yorumlanamaz.

Madde 28

Diplomatik Temsilciler ve Konsolosluk Memurları

1. Bu Anlaşma hükümleri, diplomatik temsilciler veya konsolosluk memurlarının uluslararası hukukun genel kuralları veya özel anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları mali ayrıcalıkları etkilemeyecektir.

2. Diplomatik temsilciler veya konsolosluk memurlarına uluslararası hukukun genel kuralları veya özel anlaşma hükümleri uyarınca tanınan mali ayrıcalıklar nedeniyle, gelir, mümkün olduğunca kabul eden Devlette vergilendirilmeyecek, vergilendirme hakkı gönderen Devlete bırakılacaktır.

Madde 29

Yürürlüğe Girme

1. Akit Devletlerin her biri, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için kendi iç mevzuatlarında öngörülen işlemlerin tamamlandığını diplomatik yollarla diğerine bildirecektir. Bu Anlaşma, bu bildirimlerden sonuncusunun yapıldığı tarihte yürürlüğe girecek ve hükümleri, Anlaşmanın yürürlüğe girişini takip eden yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan her vergilendirme dönemine ilişkin vergiler için hüküm ifade edecektir.

2. “16 Aralık 1971 tarihinde Ankara’da imzalanan Türkiye Cumhuriyeti ile Norveç Krallığı Arasında Gelir ve Servet Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmenin Önlenmesine ve Diğer Bazı Hususların Düzenlenmesine ilişkin Anlaşma”, bu Anlaşmanın, bu maddenin 1 inci fıkrasına uygun olarak yürürlüğe girdiği tarihten itibaren hüküm ifade etmeyecektir.

Madde 30

Yürürlükten Kalkma

Bu Anlaşma, bir Akit Devlet tarafından feshedilinceye kadar yürürlükte kalacaktır. Her bir Akit Devlet, Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 5 yıllık bir sürenin bitimini takip eden herhangi bir takvim yılının sonundan en az altı ay önce diplomatik yollardan fesih ihbarnamesi vermek suretiyle Anlaşmayı feshedebilir. Bu durumda Anlaşma, fesih ihbarnamesinin verilişini takip eden yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan her vergilendirme dönemine ilişkin vergiler için hüküm ifade etmeyecektir.

BU HUSUSLARI TEYİDEN, aşağıda imzaları bulunan tem yetkili temsilciler, bu Anlaşmayı imzaladılar.

Türk, Norveç ve İngiliz dillerinde, ikişer nüsha halinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 15 Ocak 2010 tarihinde, Ankara’da düzenlenmiştir. Metinler arasında farklılık olması halinde İngilizce metin geçerli olacaktır.

TÜRKİYE CUMHURİYETİ ADINA         NORVEÇ KRALLIĞI ADINA
Mehmet KİLCİ                               Cecile LANDSVERK
Gelir İdaresi Başkanı                      Büyükelçi

 

 

 

PROTOKOL

Türkiye Cumhuriyeti ile Norveç Krallığı arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşmasının imzalanması sırasında, imzalayan taraflar, aşağıdaki hükümlerin Anlaşmanın ayrılmaz bir parçasını oluşturduğu hususunda anlaşmaya varmışlardır.

1.7 nci Maddenin 1 inci fıkrasına ilişkin olarak

Bir işyerinden yapılan mal veya ticari eşya satışının aynısının veya benzerinin gerçekleştirilmesinden veya diğer ticari faaliyetlerin aynısının veya benzerinin icra edilmesinden elde edilen kazanç, bu işleme, işyerinin bulunduğu Devlette vergiden kaçınmak amacıyla başvurulduğunun kanıtlanması halinde, işyerine atfedilebilir.

2. 7 nci Maddenin 3 üncü fıkrasına ilişkin olarak

Bir işyerinin kazancı belirlenirken, teşebbüsün kendisinin veya yurt dışındaki diğer işyerlerinin zarar veya giderlerinin tamamının veya bir kısmının paylaştırılması amacıyla, teşebbüsün kendisine veya diğer işyerlerine yapılan faiz, gayrimaddi hak bedeli ve komisyon ödemeleri ile diğer benzeri ödemelerin indirilmesine müsaade edilmeyecektir. Bununla birlikte işyeri, Anlaşmanın 7 nci maddesinin 3 üncü fıkrası uyarınca, işyerinin amaçlarına uygun olarak yapılan faiz, gayrimaddi hak bedeli, komisyon veya diğer benzeri ödemeleri (araştırma ve geliştirme giderleri dahil) indirebilir.

3.10 uncu Maddenin 2(b) ve 11 inci Maddenin 2(a) fıkralarına ilişkin olarak

10 uncu maddenin 2(b) fıkrası ile 11 inci maddenin 2(a) fıkrasının, temettü veya faizin Devlet Emeklilik Fonu’na aktarılması koşuluyla, Devlet Emeklilik Fonunun yöneticisi olarak Norveç Merkez Bankası’na yapılan ödemelere de uygulanacağı anlaşılmaktadır.

4.10 uncu Maddenin 3 üncü fıkrasına ilişkin olarak

“temettü” teriminin, menkul kıymet ödünç sözleşmesi kapsamında borçlu tarafından borç verene yapılan “temettü benzeri” ödemeleri kapsayacağı anlaşılmaktadır. “Temettü benzeri”, borçlanma dönemi süresince, borçlanılan hisseler üzerinden dağıtımı yapılan temettülere karşılık gelen miktarı ifade etmektedir.

Türkiye yönünden “temettü” teriminin, yatırım fonu ve yatırım ortaklığından elde edilen geliri kapsayacağı anlaşılmaktadır.

5.12 nci Maddenin 3 üncü fıkrasına ilişkin olarak

Bir varlığın satışı karşılığında yapılan ödemelere, bu ödemelerin, söz konusu varlıkla ilgili olarak gerçek bir elden çıkarma karşılığında yapılmadığı ispat edilirse 12 nci madde hükümlerinin uygulanacağı anlaşılmaktadır. Bu husus ispat edilemez ise 13 üncü madde hükümleri uygulanacaktır.

6.13 üncü maddenin 3 üncü fıkrasına ilişkin olarak

Gemi, uçak veya kara yolu nakil vasıtaları Akit Devletlerden birinin bir mukimi tarafından işletilsin ya da işletilmesin, 13 üncü maddenin 3 üncü fıkrasının uygulanacağı anlaşılmaktadır.

7.13 üncü Maddenin 5 inci fıkrasına ilişkin olarak

13 üncü maddenin 5 inci fıkrasında yer alan “mali araçlar”ın özellikle:

a) borçlanma senedi;

b) hisse senedi;

c) sigorta poliçesi;

d) bir ortaklık, vakıf (trust) veya ölen kişiye ait bir mülkteki hisse veya söz konusu hisseye ilişkin her türlü hak;

e) kıymetli maden;

f) (a), (b), (d) veya (e) fıkralarında tanımlananlara ilişkin bir garanti, kabul ya da teminat; veya

g) gelecek bir tarihte emtia, para veya (a) ila (f) fıkralarında tanımlananların arzına ilişkin bir opsiyon ya da sözleşmeyi

kapsadığı anlaşılmaktadır.

8.15 inci Maddenin 2 nci fıkrasına ilişkin olarak

Bir Akit Devlet mukimine (işçi), bu Devletin bir mukimi tarafından veya onun adına, diğer Akit Devlette ifa edilen bir hizmet dolayısıyla yapılan ödemelere;

a) işçinin bu görev esnasında, ifa edilen hizmetleri doğrudan ya da dolaylı olarak gözetim, yönetim veya kontrol altında tutan bir işveren dışındaki bir kişiye hizmet sunması; ve

b) işverenin, ödemeyi alan kişi tarafından gerçekleştirilen işlerin sonuçlarından sorumlu olmaması

durumunda, 15 inci maddenin 2 nci fıkrasının uygulanmayacağı anlaşılmaktadır.

9.18 inci Maddeye ilişkin olarak

Türkiye’nin, bu Anlaşmanın imza tarihinden sonra Avrupa Ekonomik Alanı Anlaşmasının üyesi olan bir ülke ile, bu ülkede doğan ve bir Türkiye mukimine geçmiş çalışmalarının karşılığında yapılan emekli maaşları ve diğer benzeri ödemelerin bu Devlette vergilendirilmesine izin veren bir vergi anlaşması akdetmesi halinde, 18 inci madde ile bu Anlaşmanın 10 (2), 11 (2) ve 12 (2) ile (3) üncü maddelerinin revize edilmesi için görüşmelere başlanılacağı anlaşılmaktadır.

10. 24 üncü Maddeye ilişkin olarak

24 üncü maddenin, yalnızca 2 nci maddede kavranan vergilere uygulanacağı anlaşılmaktadır.

11.25 inci Haddenin 2 nci fıkrasına ilişkin olarak

25 inci maddenin 2 nci fıkrasına ilişkin olarak, Türkiye yönünden mükellefin, karşılıklı anlaşma sonucunun vergi idaresi tarafından kendisine bildirilmesinden sonraki 1 yıllık süre içerisinde, söz konusu karşılıklı anlaşmadan kaynaklanan iadeyi istemek zorunda olduğu anlaşılmaktadır.

BU HUSUSLARI TEYİDEN, aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilciler, bu Protokolü imzaladılar.

Türk, Norveç ve İngiliz dillerinde, ikişer nüsha halinde, her üç metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 15 Ocak 2010 tarihinde, Ankara’da düzenlenmiştir. Metinler arasında farklılık olması halinde İngilizce metin geçerli olacaktır.

TÜRKİYE CUMHURİYETİ ADINA           NORVEÇ KRALLIĞI ADINA
Mehmet KİLCİ                                  Cecile LANDSVERK
Gelir İdaresi Başkanı                         Büyükelçi